napuścić

Polish

Etymology

From na- +‎ puścić.

Pronunciation

• IPA^(key): /naˈpuɕ.t͡ɕit͡ɕ/

• Audio:

  (file)

• Rhymes: -uɕt͡ɕit͡ɕ
• Syllabification: na‧puś‧cić

Verb

napuścić pf (imperfective napuszczać)

1. (transitive) to let in, to admit
2. (transitive) to saturate, to soak
3. (transitive) to sic, to set upon

Conjugation

Conjugation of napuścić pf
	person	singular			plural
		masculine	feminine	neuter	virile	nonvirile
infinitive		napuścić
future tense	1st	napuszczę			napuścimy
	2nd	napuścisz			napuścicie
	3rd	napuści			napuszczą
	impersonal	napuści się
past tense	1st	napuściłem, -(e)m napuścił	napuściłam, -(e)m napuściła	napuściłom, -(e)m napuściło	napuściliśmy, -(e)śmy napuścili	napuściłyśmy, -(e)śmy napuściły
	2nd	napuściłeś, -(e)ś napuścił	napuściłaś, -(e)ś napuściła	napuściłoś, -(e)ś napuściło	napuściliście, -(e)ście napuścili	napuściłyście, -(e)ście napuściły
	3rd	napuścił	napuściła	napuściło	napuścili	napuściły
	impersonal	napuszczono
conditional	1st	napuściłbym, bym napuścił	napuściłabym, bym napuściła	napuściłobym, bym napuściło	napuścilibyśmy, byśmy napuścili	napuściłybyśmy, byśmy napuściły
	2nd	napuściłbyś, byś napuścił	napuściłabyś, byś napuściła	napuściłobyś, byś napuściło	napuścilibyście, byście napuścili	napuściłybyście, byście napuściły
	3rd	napuściłby, by napuścił	napuściłaby, by napuściła	napuściłoby, by napuściło	napuściliby, by napuścili	napuściłyby, by napuściły
	impersonal	napuszczono by
imperative	1st	niech napuszczę			napuśćmy
	2nd	napuść			napuśćcie
	3rd	niech napuści			niech napuszczą
passive adjectival participle		napuszczony	napuszczona	napuszczone	napuszczeni	napuszczone
anterior adverbial participle		napuściwszy
verbal noun		napuszczenie

Further reading

• napuścić in Wielki słownik języka polskiego, Instytut Języka Polskiego PAN
• napuścić in Polish dictionaries at PWN