objectief
Dutch
Pronunciation
Adjective
objectief (comparative objectiever, superlative objectiefst)
Inflection
Declension of objectief | ||||
---|---|---|---|---|
uninflected | objectief | |||
inflected | objectieve | |||
comparative | objectiever | |||
positive | comparative | superlative | ||
predicative/adverbial | objectief | objectiever | het objectiefst het objectiefste | |
indefinite | m./f. sing. | objectieve | objectievere | objectiefste |
n. sing. | objectief | objectiever | objectiefste | |
plural | objectieve | objectievere | objectiefste | |
definite | objectieve | objectievere | objectiefste | |
partitive | objectiefs | objectievers | — |
Synonyms
Antonyms
Derived terms
Noun
objectief n (plural objectieven, diminutive objectiefje n)
- goal, objective, target to be achieved
- objective, lens of microscope or binoculars closest to the object
Synonyms
- (goal): doel