ocalić

Polish

Etymology

From o- +‎ calić.

Pronunciation

• IPA^(key): /ɔˈt͡sa.lit͡ɕ/

• Audio

  (file)

• Rhymes: -alit͡ɕ
• Syllabification: o‧ca‧lić

Verb

ocalić pf (imperfective ocalać)

1. (transitive) to rescue, to save [+ od (genitive) = from a danger]

   Synonym: uratować

2. (reflexive with się) to rescue oneself, to survive

   Synonyms: ocaleć, uratować się

Conjugation

Conjugation of ocalić pf
	person	singular			plural
		masculine	feminine	neuter	virile	nonvirile
infinitive		ocalić
future tense	1st	ocalę			ocalimy
	2nd	ocalisz			ocalicie
	3rd	ocali			ocalą
	impersonal	ocali się
past tense	1st	ocaliłem, -(e)m ocalił	ocaliłam, -(e)m ocaliła	ocaliłom, -(e)m ocaliło	ocaliliśmy, -(e)śmy ocalili	ocaliłyśmy, -(e)śmy ocaliły
	2nd	ocaliłeś, -(e)ś ocalił	ocaliłaś, -(e)ś ocaliła	ocaliłoś, -(e)ś ocaliło	ocaliliście, -(e)ście ocalili	ocaliłyście, -(e)ście ocaliły
	3rd	ocalił	ocaliła	ocaliło	ocalili	ocaliły
	impersonal	ocalono
conditional	1st	ocaliłbym, bym ocalił	ocaliłabym, bym ocaliła	ocaliłobym, bym ocaliło	ocalilibyśmy, byśmy ocalili	ocaliłybyśmy, byśmy ocaliły
	2nd	ocaliłbyś, byś ocalił	ocaliłabyś, byś ocaliła	ocaliłobyś, byś ocaliło	ocalilibyście, byście ocalili	ocaliłybyście, byście ocaliły
	3rd	ocaliłby, by ocalił	ocaliłaby, by ocaliła	ocaliłoby, by ocaliło	ocaliliby, by ocalili	ocaliłyby, by ocaliły
	impersonal	ocalono by
imperative	1st	niech ocalę			ocalmy
	2nd	ocal			ocalcie
	3rd	niech ocali			niech ocalą
passive adjectival participle		ocalony	ocalona	ocalone	ocaleni	ocalone
anterior adverbial participle		ocaliwszy
verbal noun		ocalenie

Derived terms

adjective

• ocalały

 

nouns

• ocalenie
• ocaleniec

 

Further reading

• ocalić in Wielki słownik języka polskiego, Instytut Języka Polskiego PAN
• ocalić in Polish dictionaries at PWN