ocyganić

Polish

Etymology

From o- +‎ cyganić.

Pronunciation

• IPA^(key): /ɔ.t͡sɨˈɡa.ɲit͡ɕ/

• Audio

  (file)

• Rhymes: -aɲit͡ɕ
• Syllabification: o‧cy‧ga‧nić

Verb

ocyganić pf (imperfective cyganić)

1. (transitive, colloquial) to deceive, to cheat

   Synonyms: see Thesaurus:oszukać

Conjugation

Conjugation of ocyganić pf
	person	singular			plural
		masculine	feminine	neuter	virile	nonvirile
infinitive		ocyganić
future tense	1st	ocyganię			ocyganimy
	2nd	ocyganisz			ocyganicie
	3rd	ocygani			ocyganią
	impersonal	ocygani się
past tense	1st	ocyganiłem, -(e)m ocyganił	ocyganiłam, -(e)m ocyganiła	ocyganiłom, -(e)m ocyganiło	ocyganiliśmy, -(e)śmy ocyganili	ocyganiłyśmy, -(e)śmy ocyganiły
	2nd	ocyganiłeś, -(e)ś ocyganił	ocyganiłaś, -(e)ś ocyganiła	ocyganiłoś, -(e)ś ocyganiło	ocyganiliście, -(e)ście ocyganili	ocyganiłyście, -(e)ście ocyganiły
	3rd	ocyganił	ocyganiła	ocyganiło	ocyganili	ocyganiły
	impersonal	ocyganiono
conditional	1st	ocyganiłbym, bym ocyganił	ocyganiłabym, bym ocyganiła	ocyganiłobym, bym ocyganiło	ocyganilibyśmy, byśmy ocyganili	ocyganiłybyśmy, byśmy ocyganiły
	2nd	ocyganiłbyś, byś ocyganił	ocyganiłabyś, byś ocyganiła	ocyganiłobyś, byś ocyganiło	ocyganilibyście, byście ocyganili	ocyganiłybyście, byście ocyganiły
	3rd	ocyganiłby, by ocyganił	ocyganiłaby, by ocyganiła	ocyganiłoby, by ocyganiło	ocyganiliby, by ocyganili	ocyganiłyby, by ocyganiły
	impersonal	ocyganiono by
imperative	1st	niech ocyganię			ocygańmy
	2nd	ocygań			ocygańcie
	3rd	niech ocygani			niech ocyganią
passive adjectival participle		ocyganiony	ocyganiona	ocyganione	ocyganieni	ocyganione
anterior adverbial participle		ocyganiwszy
verbal noun		ocyganienie

Related terms

adjective

• cygański

 

noun

• cygaństwo

 

Further reading

• ocyganić in Wielki słownik języka polskiego, Instytut Języka Polskiego PAN
• ocyganić in Polish dictionaries at PWN