okuma

See also: Ōkuma

Esperanto

Etymology

ok (“8”) +‎ -um-

Adjective

okuma (accusative singular okuman, plural okumaj, accusative plural okumajn)

1. (arithmetic, computing) octal

---

Turkish

Noun

okuma (definite accusative okumayı, plural okumalar)

1. (education) reading

Pronunciation

• IPA^(key): /ocuˈma/
• Hyphenation: o‧ku‧ma

Derived terms

Terms derived from okuma

• okumaca
• okumacı

• okumacık
• okumalı

• okumasız
• okumayken

• okumayla
• okumaysa

Related terms

• okuma yazma

Declension

declension of okuma

	singular (tekil)	plural (çoğul)
nominative (yalın)	okuma	okumalar
definite accusative (belirtme)	okumayı	okumaları
dative (yönelme)	okumaya	okumalara
locative (bulunma)	okumada	okumalarda
ablative (ayrılma)	okumadan	okumalardan
genitive (tamlayan)	okumanın	okumaların

possessive forms of okuma

benim (my)	singular (tekil)	plural (çoğul)
nominative (yalın)	okumam	okumalarım
definite accusative (belirtme)	okumamı	okumalarımı
dative (yönelme)	okumama	okumalarıma
locative (bulunma)	okumamda	okumalarımda
ablative (çıkma)	okumamdan	okumalarımdan
genitive (tamlayan)	okumamın	okumalarımın
senin (your)	singular (tekil)	plural (çoğul)
nominative (yalın)	okuman	okumaların
definite accusative (belirtme)	okumanı	okumalarını
dative (yönelme)	okumana	okumalarına
locative (bulunma)	okumanda	okumalarında
ablative (çıkma)	okumandan	okumalarından
genitive (tamlayan)	okumanın	okumalarının
onun (her/his/its)	singular (tekil)	plural (çoğul)
nominative (yalın)	okuması	okumaları
definite accusative (belirtme)	okumasını	okumalarını
dative (yönelme)	okumasına	okumalarına
locative (bulunma)	okumasında	okumalarında
ablative (çıkma)	okumasından	okumalarından
genitive (tamlayan)	okumasının	okumalarının
bizim (our)	singular (tekil)	plural (çoğul)
nominative (yalın)	okumamız	okumalarımız
definite accusative (belirtme)	okumamızı	okumalarımızı
dative (yönelme)	okumamıza	okumalarımıza
locative (bulunma)	okumamızda	okumalarımızda
ablative (çıkma)	okumamızdan	okumalarımızdan
genitive (tamlayan)	okumamızın	okumalarımızın
sizin (your)	singular (tekil)	plural (çoğul)
nominative (yalın)	okumanız	okumalarınız
definite accusative (belirtme)	okumanızı	okumalarınızı
dative (yönelme)	okumanıza	okumalarınıza
locative (bulunma)	okumanızda	okumalarınızda
ablative (çıkma)	okumanızdan	okumalarınızdan
genitive (tamlayan)	okumanızın	okumalarınızın
onların (their)	singular (tekil)	plural (çoğul)
nominative (yalın)	okumaları	okumaları
definite accusative (belirtme)	okumalarını	okumalarını
dative (yönelme)	okumalarına	okumalarına
locative (bulunma)	okumalarında	okumalarında
ablative (çıkma)	okumalarından	okumalarından
genitive (tamlayan)	okumalarının	okumalarının

Verb

okuma

1. second-person singular negative imperative of okumak
2. second-person singular positive imperative of okumamak

Pronunciation

• IPA^(key): /oˈcuma/
• Hyphenation: o‧ku‧ma

Antonyms

• oku