olematon

From Wiktionary, the free dictionary
Jump to navigation Jump to search

Finnish[edit]

Etymology[edit]

olla (to be) +‎ -maton (negative participle)

Pronunciation[edit]

  • IPA(key): /ˈolemɑton/, [ˈo̞le̞ˌmɑ̝t̪o̞n]
  • Rhymes: -ɑton
  • Syllabification(key): o‧le‧ma‧ton

Adjective[edit]

olematon (comparative olemattomampi, superlative olemattomin)

  1. nonexistent
  2. negligible

Declension[edit]

Inflection of olematon (Kotus type 34*C/onneton, tt-t gradation)
nominative olematon olemattomat
genitive olemattoman olemattomien
partitive olematonta olemattomia
illative olemattomaan olemattomiin
singular plural
nominative olematon olemattomat
accusative nom. olematon olemattomat
gen. olemattoman
genitive olemattoman olemattomien
olematontenrare
partitive olematonta olemattomia
inessive olemattomassa olemattomissa
elative olemattomasta olemattomista
illative olemattomaan olemattomiin
adessive olemattomalla olemattomilla
ablative olemattomalta olemattomilta
allative olemattomalle olemattomille
essive olemattomana olemattomina
translative olemattomaksi olemattomiksi
abessive olemattomatta olemattomitta
instructive olemattomin
comitative olemattomine
Possessive forms of olematon (Kotus type 34*C/onneton, tt-t gradation)
Rare. Only used with substantive adjectives.
first-person singular possessor
singular plural
nominative olemattomani olemattomani
accusative nom. olemattomani olemattomani
gen. olemattomani
genitive olemattomani olemattomieni
olematontenirare
partitive olematontani olemattomiani
inessive olemattomassani olemattomissani
elative olemattomastani olemattomistani
illative olemattomaani olemattomiini
adessive olemattomallani olemattomillani
ablative olemattomaltani olemattomiltani
allative olemattomalleni olemattomilleni
essive olemattomanani olemattominani
translative olemattomakseni olemattomikseni
abessive olemattomattani olemattomittani
instructive
comitative olemattomineni
second-person singular possessor
singular plural
nominative olemattomasi olemattomasi
accusative nom. olemattomasi olemattomasi
gen. olemattomasi
genitive olemattomasi olemattomiesi
olematontesirare
partitive olematontasi olemattomiasi
inessive olemattomassasi olemattomissasi
elative olemattomastasi olemattomistasi
illative olemattomaasi olemattomiisi
adessive olemattomallasi olemattomillasi
ablative olemattomaltasi olemattomiltasi
allative olemattomallesi olemattomillesi
essive olemattomanasi olemattominasi
translative olemattomaksesi olemattomiksesi
abessive olemattomattasi olemattomittasi
instructive
comitative olemattominesi
first-person plural possessor
singular plural
nominative olemattomamme olemattomamme
accusative nom. olemattomamme olemattomamme
gen. olemattomamme
genitive olemattomamme olemattomiemme
olematontemmerare
partitive olematontamme olemattomiamme
inessive olemattomassamme olemattomissamme
elative olemattomastamme olemattomistamme
illative olemattomaamme olemattomiimme
adessive olemattomallamme olemattomillamme
ablative olemattomaltamme olemattomiltamme
allative olemattomallemme olemattomillemme
essive olemattomanamme olemattominamme
translative olemattomaksemme olemattomiksemme
abessive olemattomattamme olemattomittamme
instructive
comitative olemattominemme
second-person plural possessor
singular plural
nominative olemattomanne olemattomanne
accusative nom. olemattomanne olemattomanne
gen. olemattomanne
genitive olemattomanne olemattomienne
olematontennerare
partitive olematontanne olemattomianne
inessive olemattomassanne olemattomissanne
elative olemattomastanne olemattomistanne
illative olemattomaanne olemattomiinne
adessive olemattomallanne olemattomillanne
ablative olemattomaltanne olemattomiltanne
allative olemattomallenne olemattomillenne
essive olemattomananne olemattominanne
translative olemattomaksenne olemattomiksenne
abessive olemattomattanne olemattomittanne
instructive
comitative olemattominenne
third-person possessor
singular plural
nominative olemattomansa olemattomansa
accusative nom. olemattomansa olemattomansa
gen. olemattomansa
genitive olemattomansa olemattomiensa
olematontensarare
partitive olematontaan
olematontansa
olemattomiaan
olemattomiansa
inessive olemattomassaan
olemattomassansa
olemattomissaan
olemattomissansa
elative olemattomastaan
olemattomastansa
olemattomistaan
olemattomistansa
illative olemattomaansa olemattomiinsa
adessive olemattomallaan
olemattomallansa
olemattomillaan
olemattomillansa
ablative olemattomaltaan
olemattomaltansa
olemattomiltaan
olemattomiltansa
allative olemattomalleen
olemattomallensa
olemattomilleen
olemattomillensa
essive olemattomanaan
olemattomanansa
olemattominaan
olemattominansa
translative olemattomakseen
olemattomaksensa
olemattomikseen
olemattomiksensa
abessive olemattomattaan
olemattomattansa
olemattomittaan
olemattomittansa
instructive
comitative olemattomineen
olemattominensa

Synonyms[edit]

Antonyms[edit]

Derived terms[edit]

Participle[edit]

olematon

  1. negative participle of olla

Further reading[edit]