ondankbaar

Dutch[edit]

on- (“un-”) +‎ dankbaar (“thankful, grateful”)

ondankbaar (comparative ondankbaarder, superlative ondankbaarst)

ungrateful, showing no gratitude
Wees niet zo ondankbaar als iemand je een plezier doet.
Don't be so ungrateful when someone does you a favor.
thankless, yielding (little or) no thanks or reward; unproductive
Het is een ondankbare baan, maar iemand moet het doen.
It's a thankless job, but someone has to do it.

Inflection of ondankbaar
uninflected	ondankbaar
inflected	ondankbare
comparative	ondankbaarder
		positive	comparative	superlative
predicative/adverbial		ondankbaar	ondankbaarder	het ondankbaarst het ondankbaarste
indefinite	m./f. sing.	ondankbare	ondankbaardere	ondankbaarste
	n. sing.	ondankbaar	ondankbaarder	ondankbaarste
	plural	ondankbare	ondankbaardere	ondankbaarste
definite		ondankbare	ondankbaardere	ondankbaarste
partitive		ondankbaars	ondankbaarders	—