onderdanig

Dutch

Etymology

From Middle Dutch onderdanich. Equivalent to onderdaan (“subject”) +‎ -ig (“-y, -ish”).

Pronunciation

• IPA^(key): /ˌɔn.dərˈdaːnəx/

• Audio:

  (file)

• Hyphenation: on‧der‧da‧nig
• Rhymes: -aːnəx

Adjective

onderdanig (comparative onderdaniger, superlative onderdanigst)

1. submissive, obedient in a servile manner

   Synonyms: honds, onderworpen, slaafs

   Tijdens een audiëntie met de keizer is het belangrijk je onderdanig op te stellen. ― During an audience with the emperor, it is important to comport oneself with obedience.

   Je hoeft niet zo onderdanig te doen, je bent geen hond. ― You don't have to behave so submissively, you're not a dog.

Declension

Declension of onderdanig
uninflected	onderdanig
inflected	onderdanige
comparative	onderdaniger
		positive	comparative	superlative
predicative/adverbial		onderdanig	onderdaniger	het onderdanigst het onderdanigste
indefinite	m./f. sing.	onderdanige	onderdanigere	onderdanigste
	n. sing.	onderdanig	onderdaniger	onderdanigste
	plural	onderdanige	onderdanigere	onderdanigste
definite		onderdanige	onderdanigere	onderdanigste
partitive		onderdanigs	onderdanigers	—

Derived terms

• onderdanigheid

Descendants

• Negerhollands: onderdaanig