onderhorig

Dutch

Etymology

From Middle Dutch onderhorich. Equivalent to onderhoren +‎ -ig.

Pronunciation

• IPA^(key): /ˌɔn.dərˈɦoː.rəx/

• Audio

  (file)

• Hyphenation: on‧der‧ho‧rig
• Rhymes: -oːrəx

Adjective

onderhorig (comparative onderhoriger, superlative onderhorigst)

1. subject, subservient, subordinate

Inflection

Inflection of onderhorig
uninflected	onderhorig
inflected	onderhorige
comparative	onderhoriger
		positive	comparative	superlative
predicative/adverbial		onderhorig	onderhoriger	het onderhorigst het onderhorigste
indefinite	m./f. sing.	onderhorige	onderhorigere	onderhorigste
	n. sing.	onderhorig	onderhoriger	onderhorigste
	plural	onderhorige	onderhorigere	onderhorigste
definite		onderhorige	onderhorigere	onderhorigste
partitive		onderhorigs	onderhorigers	—

Derived terms

• onderhorige
• onderhorigheid