onderkoelen

Dutch

Etymology

From onder- +‎ koelen.

Pronunciation

• IPA^(key): /ˌɔn.dərˈku.lə(n)/

• Audio:

  (file)

• Hyphenation: on‧der‧koe‧len
• Rhymes: -ulən

Verb

onderkoelen

1. (transitive) to undercool
2. (transitive) to cause hypothermia
3. (transitive, physics) to supercool

Conjugation

Conjugation of onderkoelen (weak, prefixed)
infinitive	onderkoelen
past singular	onderkoelde
past participle	onderkoeld
infinitive	onderkoelen
gerund	onderkoelen n
	present tense	past tense
1st person singular	onderkoel	onderkoelde
2nd person sing. (jij)	onderkoelt, onderkoel2	onderkoelde
2nd person sing. (u)	onderkoelt	onderkoelde
2nd person sing. (gij)	onderkoelt	onderkoelde
3rd person singular	onderkoelt	onderkoelde
plural	onderkoelen	onderkoelden
subjunctive sing.1	onderkoele	onderkoelde
subjunctive plur.1	onderkoelen	onderkoelden
imperative sing.	onderkoel
imperative plur.1	onderkoelt
participles	onderkoelend	onderkoeld
1) Archaic. 2) In case of inversion.