ontbossen

Dutch

Etymology

From bos +‎ ont- -en.

Pronunciation

• IPA^(key): /ɔntˈbɔsə(n)/

• Audio

  (file)

• Hyphenation: ont‧bos‧sen

Verb

ontbossen

1. (transitive) to deforest

Inflection

Inflection of ontbossen (weak, prefixed)
infinitive	ontbossen
past singular	ontboste
past participle	ontbost
infinitive	ontbossen
gerund	ontbossen n
	present tense	past tense
1st person singular	ontbos	ontboste
2nd person sing. (jij)	ontbost	ontboste
2nd person sing. (u)	ontbost	ontboste
2nd person sing. (gij)	ontbost	ontboste
3rd person singular	ontbost	ontboste
plural	ontbossen	ontbosten
subjunctive sing.1	ontbosse	ontboste
subjunctive plur.1	ontbossen	ontbosten
imperative sing.	ontbos
imperative plur.1	ontbost
participles	ontbossend	ontbost
1) Archaic.

Synonyms

• ontwouden

Derived terms

• ontbossing