ontsluiten

Dutch

Etymology

From ont- +‎ sluiten.

Pronunciation

• IPA^(key): /ˌɔntˈslœy̯.tə(n)/

• Audio:

  (file)

• Rhymes: -œy̯tən

Verb

ontsluiten

1. to unlock, to open up

Conjugation

Conjugation of ontsluiten (strong class 2b, prefixed)
infinitive	ontsluiten
past singular	ontsloot
past participle	ontsloten
infinitive	ontsluiten
gerund	ontsluiten n
	present tense	past tense
1st person singular	ontsluit	ontsloot
2nd person sing. (jij)	ontsluit	ontsloot
2nd person sing. (u)	ontsluit	ontsloot
2nd person sing. (gij)	ontsluit	ontsloot
3rd person singular	ontsluit	ontsloot
plural	ontsluiten	ontsloten
subjunctive sing.1	ontsluite	ontslote
subjunctive plur.1	ontsluiten	ontsloten
imperative sing.	ontsluit
imperative plur.1	ontsluit
participles	ontsluitend	ontsloten
1) Archaic.

Derived terms

• ontsluiting