onvriendelijk

Dutch

Etymology

From Middle Dutch onvriendelijc. Equivalent to on- (“un-”) +‎ vriendelijk (“friendly”).

Pronunciation

• IPA^(key): /ˌɔnˈvrin.də.lək/

• Audio

  (file)

• Hyphenation: on‧vrien‧de‧lijk

Adjective

onvriendelijk (comparative onvriendelijker, superlative onvriendelijkst)

1. unfriendly

Inflection

Inflection of onvriendelijk
uninflected	onvriendelijk
inflected	onvriendelijke
comparative	onvriendelijker
		positive	comparative	superlative
predicative/adverbial		onvriendelijk	onvriendelijker	het onvriendelijkst het onvriendelijkste
indefinite	m./f. sing.	onvriendelijke	onvriendelijkere	onvriendelijkste
	n. sing.	onvriendelijk	onvriendelijker	onvriendelijkste
	plural	onvriendelijke	onvriendelijkere	onvriendelijkste
definite		onvriendelijke	onvriendelijkere	onvriendelijkste
partitive		onvriendelijks	onvriendelijkers	—

Antonyms

• vriendelijk

Derived terms

• onvriendelijkheid
• vrouwonvriendelijk