oorspronkelijk

Dutch

Etymology

From oorsprong +‎ -e- +‎ -lijk. The k is the remnant of the /k/ that oorsprong still had as its final sound in Middle and Early Modern Dutch (cf. spellings like oorspronck).

Pronunciation

• IPA^(key): /ˌoːrˈsprɔŋ.kə.lək/

• Audio

  (file)

• Hyphenation: oor‧spron‧ke‧lijk

Adjective

oorspronkelijk (comparative oorspronkelijker, superlative oorspronkelijkst)

1. original
2. pristine

Inflection

Inflection of oorspronkelijk
uninflected	oorspronkelijk
inflected	oorspronkelijke
comparative	oorspronkelijker
		positive	comparative	superlative
predicative/adverbial		oorspronkelijk	oorspronkelijker	het oorspronkelijkst het oorspronkelijkste
indefinite	m./f. sing.	oorspronkelijke	oorspronkelijkere	oorspronkelijkste
	n. sing.	oorspronkelijk	oorspronkelijker	oorspronkelijkste
	plural	oorspronkelijke	oorspronkelijkere	oorspronkelijkste
definite		oorspronkelijke	oorspronkelijkere	oorspronkelijkste
partitive		oorspronkelijks	oorspronkelijkers	—

Derived terms

• oorspronkelijkheid

Descendants

• Afrikaans: oorspronklik