opdonder

Dutch

Etymology

From op +‎ donder.

Pronunciation

• Audio:

  (file)

Noun

opdonder m (plural opdonders, diminutive opdondertje n)

1. wallop
2. (informal, of a person, esp. in diminutive) a person of small stature, a pipsqueak

   Wat is dat nu weer voor een klein opdondertje?

   What kind of a little pipsqueak is that?

Verb

opdonder

1. (deprecated template usage) first-person singular present indicative of opdonderen (when using a subclause)

Anagrams

• donder op