ostyáitok

Hungarian

Etymology

ostya +‎ -itok (possessive suffix)

Pronunciation

• IPA^(key): [ˈoʃcaːjitok]
• Hyphenation: os‧tyá‧i‧tok

Noun

ostyáitok

1. second-person plural multiple-possession possessive of ostya

Declension

Inflection (stem in -a-, back harmony)
	singular	plural
nominative	—	ostyáitok
accusative	—	ostyáitokat
dative	—	ostyáitoknak
instrumental	—	ostyáitokkal
causal-final	—	ostyáitokért
translative	—	ostyáitokká
terminative	—	ostyáitokig
essive-formal	—	ostyáitokként
essive-modal	—	ostyáitokul
inessive	—	ostyáitokban
superessive	—	ostyáitokon
adessive	—	ostyáitoknál
illative	—	ostyáitokba
sublative	—	ostyáitokra
allative	—	ostyáitokhoz
elative	—	ostyáitokból
delative	—	ostyáitokról
ablative	—	ostyáitoktól
non-attributive possessive - singular	—	ostyáitoké
non-attributive possessive - plural	—	ostyáitokéi