pójść

From Wiktionary, the free dictionary
Archived revision by WingerBot (talk | contribs) as of 10:00, 15 October 2019.
Jump to navigation Jump to search

Polish

Etymology

po- +‎ iść

Pronunciation

  • IPA(key): /pujɕt͡ɕ/
  • audio:(file)

Verb

Lua error in Module:zlw-lch-headword at line 193: Parameter "a" is not used by this template.

  1. to go, to walk

Conjugation

Conjugation of pójść pf
person singular plural
masculine feminine neuter virile nonvirile
infinitive pójść
future tense 1st pójdę pójdziemy
2nd pójdziesz pójdziecie
3rd pójdzie pójdą
impersonal pójdzie się
past tense 1st poszedłem,
-(e)m poszedł
poszłam,
-(e)m poszła
poszłom,
-(e)m poszło
poszliśmy,
-(e)śmy poszli
poszłyśmy,
-(e)śmy poszły
2nd poszedłeś,
-(e)ś poszedł
poszłaś,
-(e)ś poszła
poszłoś,
-(e)ś poszło
poszliście,
-(e)ście poszli
poszłyście,
-(e)ście poszły
3rd poszedł poszła poszło poszli poszły
conditional 1st poszedłbym,
bym poszedł
poszłabym,
bym poszła
poszłobym,
bym poszło
poszlibyśmy,
byśmy poszli
poszłybyśmy,
byśmy poszły
2nd poszedłbyś,
byś poszedł
poszłabyś,
byś poszła
poszłobyś,
byś poszło
poszlibyście,
byście poszli
poszłybyście,
byście poszły
3rd poszedłby,
by poszedł
poszłaby,
by poszła
poszłoby,
by poszło
poszliby,
by poszli
poszłyby,
by poszły
imperative 1st niech pójdę pójdźmy
2nd pójdź pójdźcie
3rd niech pójdzie niech pójdą
anterior adverbial participle poszedłszy
verbal noun pójście

See also

Further reading