pała

See also: pala, palą, pałą, påla, and pală

Polish

Pronunciation

• IPA^(key): /ˈpa.wa/

Noun

pała f

1. Augmentative of pałka.
2. club, staff (weapon)
3. (colloquial) F or E (a failing grade in a class or course)
4. (colloquial) head
5. (slang) cock; penis
6. (slang) cop

Declension

Declension of pała

	singular	plural
nominative	pała	pały
genitive	pały	pał
dative	pale	pałom
accusative	pałę	pały
instrumental	pałą	pałami
locative	pale	pałach
vocative	pało	pały

Synonyms

• (weapon): kij, maczuga, obuch
• (failing grade): dwója, jedynka, lufa
• (head): łeb, łepetyna, czerep
• (cop): glina, gliniarz, misiek, pies, smerf

See also

• zakuta pała
• w pale się nie mieści

Verb

pała

1. third-person singular present of pałać

Further reading

• pała in Wielki słownik języka polskiego, Instytut Języka Polskiego PAN
• Template:R:PWN