perenno

From Wiktionary, the free dictionary
Jump to navigation Jump to search

Latin[edit]

Etymology[edit]

perennis +‎

Pronunciation[edit]

Verb[edit]

perennō (present infinitive perennāre, perfect active perennāvī, supine perennātum); first conjugation

  1. (transitive, post-Augustan) to keep or preserve long
    • Col. 12.20.8:
      ea res, etiamsi non in totum perennat, certe usque in alteram vindemiam plerumque vini saporem servat
    • Col. 12.19.2
  2. (intransitive, in poetry and in post-Augustan prose) to last for many years, to last, continue, endure
    • 2 CE, Ovid, The Art of Love 3.42:
      arte perennat amor
    • Col. 1.9.2:
      ut diutius perennent boves
    • Col. 2.9.18
    • 8 CE, Ovid, Fasti 1.721:
      domus
    • c. 250 CE, Solinus, De mirabilibus mundi 52.28:
      Apud Ctesiam legitur quasdam feminas ibi semel parere natosque canos ilico fieri; esse rursum gentem alteram, quae in iuuenta cana sit, nigrescat in senectute, ultra aeui nostri terminos perennantem.
  3. (intransitive, Late Latin) to last for a year
    • c. 431 CE, Macrobius, Saturnalia 1.12.6:
      Huius etiam prima die ignem novum Vestae aris accendebant, ut incipiente anno cura denuo servandi novati ignis inciperet: eodem quoque ingrediente mense tam in regia curiisque atque flaminum domibus laureae veteres novis laureis mutabantur: eodem quoque mense et publice et privatim ad Annam Perennam sacrificatum itur, ut annare perennareque commode liceat.

Conjugation[edit]

   Conjugation of perennō (first conjugation)
indicative singular plural
first second third first second third
active present perennō perennās perennat perennāmus perennātis perennant
imperfect perennābam perennābās perennābat perennābāmus perennābātis perennābant
future perennābō perennābis perennābit perennābimus perennābitis perennābunt
perfect perennāvī perennāvistī perennāvit perennāvimus perennāvistis perennāvērunt,
perennāvēre
pluperfect perennāveram perennāverās perennāverat perennāverāmus perennāverātis perennāverant
future perfect perennāverō perennāveris perennāverit perennāverimus perennāveritis perennāverint
passive present perennor perennāris,
perennāre
perennātur perennāmur perennāminī perennantur
imperfect perennābar perennābāris,
perennābāre
perennābātur perennābāmur perennābāminī perennābantur
future perennābor perennāberis,
perennābere
perennābitur perennābimur perennābiminī perennābuntur
perfect perennātus + present active indicative of sum
pluperfect perennātus + imperfect active indicative of sum
future perfect perennātus + future active indicative of sum
subjunctive singular plural
first second third first second third
active present perennem perennēs perennet perennēmus perennētis perennent
imperfect perennārem perennārēs perennāret perennārēmus perennārētis perennārent
perfect perennāverim perennāverīs perennāverit perennāverīmus perennāverītis perennāverint
pluperfect perennāvissem perennāvissēs perennāvisset perennāvissēmus perennāvissētis perennāvissent
passive present perenner perennēris,
perennēre
perennētur perennēmur perennēminī perennentur
imperfect perennārer perennārēris,
perennārēre
perennārētur perennārēmur perennārēminī perennārentur
perfect perennātus + present active subjunctive of sum
pluperfect perennātus + imperfect active subjunctive of sum
imperative singular plural
first second third first second third
active present perennā perennāte
future perennātō perennātō perennātōte perennantō
passive present perennāre perennāminī
future perennātor perennātor perennantor
non-finite forms active passive
present perfect future present perfect future
infinitives perennāre perennāvisse perennātūrum esse perennārī perennātum esse perennātum īrī
participles perennāns perennātūrus perennātus perennandus
verbal nouns gerund supine
genitive dative accusative ablative accusative ablative
perennandī perennandō perennandum perennandō perennātum perennātū

Synonyms[edit]

Descendants[edit]

  • English: perennate
  • Italian: perennare
  • Spanish: perennizar

Further reading[edit]

  • pĕrenno”, in Charlton T. Lewis and Charles Short (1879) A Latin Dictionary, Oxford: Clarendon Press
  • pĕrenno in Gaffiot, Félix (1934) Dictionnaire illustré latin-français, Hachette, page 1,145/2.