połaskotać

From Wiktionary, the free dictionary
Jump to navigation Jump to search

Polish[edit]

Etymology[edit]

From po- +‎ łaskotać.

Pronunciation[edit]

  • IPA(key): /pɔ.wasˈkɔ.tat͡ɕ/
  • (file)
  • Rhymes: -ɔtat͡ɕ
  • Syllabification: po‧łas‧ko‧tać

Verb[edit]

połaskotać pf (imperfective łaskotać)

  1. (transitive) to tickle

Conjugation[edit]

Conjugation of połaskotać pf
person singular plural
masculine feminine neuter virile nonvirile
infinitive połaskotać
future tense 1st połaskoczę połaskoczemy
2nd połaskoczesz połaskoczecie
3rd połaskocze połaskoczą
impersonal połaskocze się
past tense 1st połaskotałem,
-(e)m połaskotał
połaskotałam,
-(e)m połaskotała
połaskotałom,
-(e)m połaskotało
połaskotaliśmy,
-(e)śmy połaskotali
połaskotałyśmy,
-(e)śmy połaskotały
2nd połaskotałeś,
-(e)ś połaskotał
połaskotałaś,
-(e)ś połaskotała
połaskotałoś,
-(e)ś połaskotało
połaskotaliście,
-(e)ście połaskotali
połaskotałyście,
-(e)ście połaskotały
3rd połaskotał połaskotała połaskotało połaskotali połaskotały
impersonal połaskotano
conditional 1st połaskotałbym,
bym połaskotał
połaskotałabym,
bym połaskotała
połaskotałobym,
bym połaskotało
połaskotalibyśmy,
byśmy połaskotali
połaskotałybyśmy,
byśmy połaskotały
2nd połaskotałbyś,
byś połaskotał
połaskotałabyś,
byś połaskotała
połaskotałobyś,
byś połaskotało
połaskotalibyście,
byście połaskotali
połaskotałybyście,
byście połaskotały
3rd połaskotałby,
by połaskotał
połaskotałaby,
by połaskotała
połaskotałoby,
by połaskotało
połaskotaliby,
by połaskotali
połaskotałyby,
by połaskotały
impersonal połaskotano by
imperative 1st niech połaskoczę połaskoczmy
2nd połaskocz połaskoczcie
3rd niech połaskocze niech połaskoczą
passive adjectival participle połaskotany połaskotana połaskotane połaskotani połaskotane
anterior adverbial participle połaskotawszy
verbal noun połaskotanie

or:

Conjugation of połaskotać pf
person singular plural
masculine feminine neuter virile nonvirile
infinitive połaskotać
future tense 1st połaskocę połaskocemy
2nd połaskocesz połaskocecie
3rd połaskoce połaskocą
impersonal połaskoce się
past tense 1st połaskotałem,
-(e)m połaskotał
połaskotałam,
-(e)m połaskotała
połaskotałom,
-(e)m połaskotało
połaskotaliśmy,
-(e)śmy połaskotali
połaskotałyśmy,
-(e)śmy połaskotały
2nd połaskotałeś,
-(e)ś połaskotał
połaskotałaś,
-(e)ś połaskotała
połaskotałoś,
-(e)ś połaskotało
połaskotaliście,
-(e)ście połaskotali
połaskotałyście,
-(e)ście połaskotały
3rd połaskotał połaskotała połaskotało połaskotali połaskotały
impersonal połaskotano
conditional 1st połaskotałbym,
bym połaskotał
połaskotałabym,
bym połaskotała
połaskotałobym,
bym połaskotało
połaskotalibyśmy,
byśmy połaskotali
połaskotałybyśmy,
byśmy połaskotały
2nd połaskotałbyś,
byś połaskotał
połaskotałabyś,
byś połaskotała
połaskotałobyś,
byś połaskotało
połaskotalibyście,
byście połaskotali
połaskotałybyście,
byście połaskotały
3rd połaskotałby,
by połaskotał
połaskotałaby,
by połaskotała
połaskotałoby,
by połaskotało
połaskotaliby,
by połaskotali
połaskotałyby,
by połaskotały
impersonal połaskotano by
imperative 1st niech połaskocę połaskoczmy
2nd połaskocz połaskoczcie
3rd niech połaskoce niech połaskocą
passive adjectival participle połaskotany połaskotana połaskotane połaskotani połaskotane
anterior adverbial participle połaskotawszy
verbal noun połaskotanie

Further reading[edit]

  • połaskotać in Wielki słownik języka polskiego, Instytut Języka Polskiego PAN
  • połaskotać in Polish dictionaries at PWN