pokłonić

Polish

Etymology

Inherited from Proto-Slavic *pokloniti. By surface analysis, po- +‎ kłonić.

Pronunciation

• IPA^(key): /pɔˈkwɔ.ɲit͡ɕ/

• Audio

  (file)

• Rhymes: -ɔɲit͡ɕ
• Syllabification: po‧kło‧nić

Verb

pokłonić pf

1. (reflexive with się, formal) to bow (in deference)

Conjugation

Conjugation of pokłonić pf
	person	singular			plural
		masculine	feminine	neuter	virile	nonvirile
infinitive		pokłonić
future tense	1st	pokłonię			pokłonimy
	2nd	pokłonisz			pokłonicie
	3rd	pokłoni			pokłonią
	impersonal	pokłoni się
past tense	1st	pokłoniłem, -(e)m pokłonił	pokłoniłam, -(e)m pokłoniła	pokłoniłom, -(e)m pokłoniło	pokłoniliśmy, -(e)śmy pokłonili	pokłoniłyśmy, -(e)śmy pokłoniły
	2nd	pokłoniłeś, -(e)ś pokłonił	pokłoniłaś, -(e)ś pokłoniła	pokłoniłoś, -(e)ś pokłoniło	pokłoniliście, -(e)ście pokłonili	pokłoniłyście, -(e)ście pokłoniły
	3rd	pokłonił	pokłoniła	pokłoniło	pokłonili	pokłoniły
	impersonal	pokłoniono
conditional	1st	pokłoniłbym, bym pokłonił	pokłoniłabym, bym pokłoniła	pokłoniłobym, bym pokłoniło	pokłonilibyśmy, byśmy pokłonili	pokłoniłybyśmy, byśmy pokłoniły
	2nd	pokłoniłbyś, byś pokłonił	pokłoniłabyś, byś pokłoniła	pokłoniłobyś, byś pokłoniło	pokłonilibyście, byście pokłonili	pokłoniłybyście, byście pokłoniły
	3rd	pokłoniłby, by pokłonił	pokłoniłaby, by pokłoniła	pokłoniłoby, by pokłoniło	pokłoniliby, by pokłonili	pokłoniłyby, by pokłoniły
	impersonal	pokłoniono by
imperative	1st	niech pokłonię			pokłońmy
	2nd	pokłoń			pokłońcie
	3rd	niech pokłoni			niech pokłonią
anterior adverbial participle		pokłoniwszy
verbal noun		pokłonienie

Further reading

• pokłonić in Wielki słownik języka polskiego, Instytut Języka Polskiego PAN
• pokłonić in Polish dictionaries at PWN