poprawić

Polish

Etymology

From po- +‎ prawić.

Pronunciation

• IPA^(key): /pɔˈpra.vit͡ɕ/

• Audio

  (file)

• Rhymes: -avit͡ɕ
• Syllabification: po‧pra‧wić

Verb

poprawić pf (imperfective poprawiać)

1. (transitive) to improve, to better
2. (transitive) to rectify
3. (transitive) to correct
4. (transitive) to primp, to adjust
5. (transitive) to upgrade

Conjugation

Conjugation of poprawić pf
	person	singular			plural
		masculine	feminine	neuter	virile	nonvirile
infinitive		poprawić
future tense	1st	poprawię			poprawimy
	2nd	poprawisz			poprawicie
	3rd	poprawi			poprawią
	impersonal	poprawi się
past tense	1st	poprawiłem, -(e)m poprawił	poprawiłam, -(e)m poprawiła	poprawiłom, -(e)m poprawiło	poprawiliśmy, -(e)śmy poprawili	poprawiłyśmy, -(e)śmy poprawiły
	2nd	poprawiłeś, -(e)ś poprawił	poprawiłaś, -(e)ś poprawiła	poprawiłoś, -(e)ś poprawiło	poprawiliście, -(e)ście poprawili	poprawiłyście, -(e)ście poprawiły
	3rd	poprawił	poprawiła	poprawiło	poprawili	poprawiły
	impersonal	poprawiono
conditional	1st	poprawiłbym, bym poprawił	poprawiłabym, bym poprawiła	poprawiłobym, bym poprawiło	poprawilibyśmy, byśmy poprawili	poprawiłybyśmy, byśmy poprawiły
	2nd	poprawiłbyś, byś poprawił	poprawiłabyś, byś poprawiła	poprawiłobyś, byś poprawiło	poprawilibyście, byście poprawili	poprawiłybyście, byście poprawiły
	3rd	poprawiłby, by poprawił	poprawiłaby, by poprawiła	poprawiłoby, by poprawiło	poprawiliby, by poprawili	poprawiłyby, by poprawiły
	impersonal	poprawiono by
imperative	1st	niech poprawię			poprawmy
	2nd	popraw			poprawcie
	3rd	niech poprawi			niech poprawią
passive adjectival participle		poprawiony	poprawiona	poprawione	poprawieni	poprawione
anterior adverbial participle		poprawiwszy
verbal noun		poprawienie

Derived terms

nouns

• poprawa
• poprawka

 

Further reading

• poprawić in Wielki słownik języka polskiego, Instytut Języka Polskiego PAN
• poprawić in Polish dictionaries at PWN