poznaczyć

Polish

Etymology

From po- +‎ znaczyć.

Pronunciation

• IPA^(key): /pɔˈzna.t͡ʂɨt͡ɕ/

• Audio

  (file)

• Rhymes: -at͡ʂɨt͡ɕ
• Syllabification: po‧zna‧czyć

Verb

poznaczyć pf

1. (transitive) to mark many times, to mark many things

Conjugation

Conjugation of poznaczyć pf
	person	singular			plural
		masculine	feminine	neuter	virile	nonvirile
infinitive		poznaczyć
future tense	1st	poznaczę			poznaczymy
	2nd	poznaczysz			poznaczycie
	3rd	poznaczy			poznaczą
	impersonal	poznaczy się
past tense	1st	poznaczyłem, -(e)m poznaczył	poznaczyłam, -(e)m poznaczyła	poznaczyłom, -(e)m poznaczyło	poznaczyliśmy, -(e)śmy poznaczyli	poznaczyłyśmy, -(e)śmy poznaczyły
	2nd	poznaczyłeś, -(e)ś poznaczył	poznaczyłaś, -(e)ś poznaczyła	poznaczyłoś, -(e)ś poznaczyło	poznaczyliście, -(e)ście poznaczyli	poznaczyłyście, -(e)ście poznaczyły
	3rd	poznaczył	poznaczyła	poznaczyło	poznaczyli	poznaczyły
	impersonal	poznaczono
conditional	1st	poznaczyłbym, bym poznaczył	poznaczyłabym, bym poznaczyła	poznaczyłobym, bym poznaczyło	poznaczylibyśmy, byśmy poznaczyli	poznaczyłybyśmy, byśmy poznaczyły
	2nd	poznaczyłbyś, byś poznaczył	poznaczyłabyś, byś poznaczyła	poznaczyłobyś, byś poznaczyło	poznaczylibyście, byście poznaczyli	poznaczyłybyście, byście poznaczyły
	3rd	poznaczyłby, by poznaczył	poznaczyłaby, by poznaczyła	poznaczyłoby, by poznaczyło	poznaczyliby, by poznaczyli	poznaczyłyby, by poznaczyły
	impersonal	poznaczono by
imperative	1st	niech poznaczę			poznaczmy
	2nd	poznacz			poznaczcie
	3rd	niech poznaczy			niech poznaczą
passive adjectival participle		poznaczony	poznaczona	poznaczone	poznaczeni	poznaczone
anterior adverbial participle		poznaczywszy
verbal noun		poznaczenie

Further reading

• poznaczyć in Polish dictionaries at PWN