poznaczyć

From Wiktionary, the free dictionary
Jump to navigation Jump to search

Polish

[edit]

Etymology

[edit]

From po- +‎ znaczyć.

Pronunciation

[edit]
  • IPA(key): /pɔˈzna.t͡ʂɘt͡ɕ/
  • Audio:(file)
  • Rhymes: -at͡ʂɘt͡ɕ
  • Syllabification: po‧zna‧czyć

Verb

[edit]

poznaczyć pf

  1. (transitive) to mark many times, to mark many things

Conjugation

[edit]
Conjugation of poznaczyć pf
person singular plural
masculine feminine neuter virile nonvirile
infinitive poznaczyć
future tense 1st poznaczę poznaczymy
2nd poznaczysz poznaczycie
3rd poznaczy poznaczą
impersonal poznaczy się
past tense 1st poznaczyłem,
-(e)m poznaczył
poznaczyłam,
-(e)m poznaczyła
poznaczyłom,
-(e)m poznaczyło
poznaczyliśmy,
-(e)śmy poznaczyli
poznaczyłyśmy,
-(e)śmy poznaczyły
2nd poznaczyłeś,
-(e)ś poznaczył
poznaczyłaś,
-(e)ś poznaczyła
poznaczyłoś,
-(e)ś poznaczyło
poznaczyliście,
-(e)ście poznaczyli
poznaczyłyście,
-(e)ście poznaczyły
3rd poznaczył poznaczyła poznaczyło poznaczyli poznaczyły
impersonal poznaczono
conditional 1st poznaczyłbym,
bym poznaczył
poznaczyłabym,
bym poznaczyła
poznaczyłobym,
bym poznaczyło
poznaczylibyśmy,
byśmy poznaczyli
poznaczyłybyśmy,
byśmy poznaczyły
2nd poznaczyłbyś,
byś poznaczył
poznaczyłabyś,
byś poznaczyła
poznaczyłobyś,
byś poznaczyło
poznaczylibyście,
byście poznaczyli
poznaczyłybyście,
byście poznaczyły
3rd poznaczyłby,
by poznaczył
poznaczyłaby,
by poznaczyła
poznaczyłoby,
by poznaczyło
poznaczyliby,
by poznaczyli
poznaczyłyby,
by poznaczyły
impersonal poznaczono by
imperative 1st niech poznaczę poznaczmy
2nd poznacz poznaczcie
3rd niech poznaczy niech poznaczą
passive adjectival participle poznaczony poznaczona poznaczone poznaczeni poznaczone
anterior adverbial participle poznaczywszy
verbal noun poznaczenie

Further reading

[edit]