praeintelligo

From Wiktionary, the free dictionary
Jump to navigation Jump to search

Latin[edit]

Etymology[edit]

prae- +‎ intelligō.

Pronunciation[edit]

Verb[edit]

praeintelligō (present infinitive praeintelligere, perfect active praeintellēxī, supine praeintellēctum); third conjugation

  1. to have foreknowledge (of)

Conjugation[edit]

   Conjugation of praeintelligō (third conjugation)
indicative singular plural
first second third first second third
active present praeintelligō praeintelligis praeintelligit praeintelligimus praeintelligitis praeintelligunt
imperfect praeintelligēbam praeintelligēbās praeintelligēbat praeintelligēbāmus praeintelligēbātis praeintelligēbant
future praeintelligam praeintelligēs praeintelliget praeintelligēmus praeintelligētis praeintelligent
perfect praeintellēxī praeintellēxistī praeintellēxit praeintellēximus praeintellēxistis praeintellēxērunt,
praeintellēxēre
pluperfect praeintellēxeram praeintellēxerās praeintellēxerat praeintellēxerāmus praeintellēxerātis praeintellēxerant
future perfect praeintellēxerō praeintellēxeris praeintellēxerit praeintellēxerimus praeintellēxeritis praeintellēxerint
passive present praeintelligor praeintelligeris,
praeintelligere
praeintelligitur praeintelligimur praeintelligiminī praeintelliguntur
imperfect praeintelligēbar praeintelligēbāris,
praeintelligēbāre
praeintelligēbātur praeintelligēbāmur praeintelligēbāminī praeintelligēbantur
future praeintelligar praeintelligēris,
praeintelligēre
praeintelligētur praeintelligēmur praeintelligēminī praeintelligentur
perfect praeintellēctus + present active indicative of sum
pluperfect praeintellēctus + imperfect active indicative of sum
future perfect praeintellēctus + future active indicative of sum
subjunctive singular plural
first second third first second third
active present praeintelligam praeintelligās praeintelligat praeintelligāmus praeintelligātis praeintelligant
imperfect praeintelligerem praeintelligerēs praeintelligeret praeintelligerēmus praeintelligerētis praeintelligerent
perfect praeintellēxerim praeintellēxerīs praeintellēxerit praeintellēxerīmus praeintellēxerītis praeintellēxerint
pluperfect praeintellēxissem praeintellēxissēs praeintellēxisset praeintellēxissēmus praeintellēxissētis praeintellēxissent
passive present praeintelligar praeintelligāris,
praeintelligāre
praeintelligātur praeintelligāmur praeintelligāminī praeintelligantur
imperfect praeintelligerer praeintelligerēris,
praeintelligerēre
praeintelligerētur praeintelligerēmur praeintelligerēminī praeintelligerentur
perfect praeintellēctus + present active subjunctive of sum
pluperfect praeintellēctus + imperfect active subjunctive of sum
imperative singular plural
first second third first second third
active present praeintellige praeintelligite
future praeintelligitō praeintelligitō praeintelligitōte praeintelliguntō
passive present praeintelligere praeintelligiminī
future praeintelligitor praeintelligitor praeintelliguntor
non-finite forms active passive
present perfect future present perfect future
infinitives praeintelligere praeintellēxisse praeintellēctūrum esse praeintelligī praeintellēctum esse praeintellēctum īrī
participles praeintelligēns praeintellēctūrus praeintellēctus praeintelligendus,
praeintelligundus
verbal nouns gerund supine
genitive dative accusative ablative accusative ablative
praeintelligendī praeintelligendō praeintelligendum praeintelligendō praeintellēctum praeintellēctū