praeordino

From Wiktionary, the free dictionary
Jump to navigation Jump to search

Latin[edit]

Etymology[edit]

From prae- +‎ ordino.

Pronunciation[edit]

Verb[edit]

praeōrdinō (present infinitive praeōrdināre, perfect active praeōrdināvī, supine praeōrdinātum); first conjugation

  1. to preordain

Conjugation[edit]

   Conjugation of praeōrdinō (first conjugation)
indicative singular plural
first second third first second third
active present praeōrdinō praeōrdinās praeōrdinat praeōrdināmus praeōrdinātis praeōrdinant
imperfect praeōrdinābam praeōrdinābās praeōrdinābat praeōrdinābāmus praeōrdinābātis praeōrdinābant
future praeōrdinābō praeōrdinābis praeōrdinābit praeōrdinābimus praeōrdinābitis praeōrdinābunt
perfect praeōrdināvī praeōrdināvistī praeōrdināvit praeōrdināvimus praeōrdināvistis praeōrdināvērunt,
praeōrdināvēre
pluperfect praeōrdināveram praeōrdināverās praeōrdināverat praeōrdināverāmus praeōrdināverātis praeōrdināverant
future perfect praeōrdināverō praeōrdināveris praeōrdināverit praeōrdināverimus praeōrdināveritis praeōrdināverint
passive present praeōrdinor praeōrdināris,
praeōrdināre
praeōrdinātur praeōrdināmur praeōrdināminī praeōrdinantur
imperfect praeōrdinābar praeōrdinābāris,
praeōrdinābāre
praeōrdinābātur praeōrdinābāmur praeōrdinābāminī praeōrdinābantur
future praeōrdinābor praeōrdināberis,
praeōrdinābere
praeōrdinābitur praeōrdinābimur praeōrdinābiminī praeōrdinābuntur
perfect praeōrdinātus + present active indicative of sum
pluperfect praeōrdinātus + imperfect active indicative of sum
future perfect praeōrdinātus + future active indicative of sum
subjunctive singular plural
first second third first second third
active present praeōrdinem praeōrdinēs praeōrdinet praeōrdinēmus praeōrdinētis praeōrdinent
imperfect praeōrdinārem praeōrdinārēs praeōrdināret praeōrdinārēmus praeōrdinārētis praeōrdinārent
perfect praeōrdināverim praeōrdināverīs praeōrdināverit praeōrdināverīmus praeōrdināverītis praeōrdināverint
pluperfect praeōrdināvissem praeōrdināvissēs praeōrdināvisset praeōrdināvissēmus praeōrdināvissētis praeōrdināvissent
passive present praeōrdiner praeōrdinēris,
praeōrdinēre
praeōrdinētur praeōrdinēmur praeōrdinēminī praeōrdinentur
imperfect praeōrdinārer praeōrdinārēris,
praeōrdinārēre
praeōrdinārētur praeōrdinārēmur praeōrdinārēminī praeōrdinārentur
perfect praeōrdinātus + present active subjunctive of sum
pluperfect praeōrdinātus + imperfect active subjunctive of sum
imperative singular plural
first second third first second third
active present praeōrdinā praeōrdināte
future praeōrdinātō praeōrdinātō praeōrdinātōte praeōrdinantō
passive present praeōrdināre praeōrdināminī
future praeōrdinātor praeōrdinātor praeōrdinantor
non-finite forms active passive
present perfect future present perfect future
infinitives praeōrdināre praeōrdināvisse praeōrdinātūrum esse praeōrdinārī praeōrdinātum esse praeōrdinātum īrī
participles praeōrdināns praeōrdinātūrus praeōrdinātus praeōrdinandus
verbal nouns gerund supine
genitive dative accusative ablative accusative ablative
praeōrdinandī praeōrdinandō praeōrdinandum praeōrdinandō praeōrdinātum praeōrdinātū

References[edit]

  • praeordino”, in Charlton T. Lewis and Charles Short (1879) A Latin Dictionary, Oxford: Clarendon Press
  • praeordino in Gaffiot, Félix (1934) Dictionnaire illustré latin-français, Hachette.