przyłapać

Polish

Etymology

From przy- +‎ łapać.

Pronunciation

• IPA^(key): /pʂɨˈwa.pat͡ɕ/

• Audio

  (file)

• Rhymes: -apat͡ɕ
• Syllabification: przy‧ła‧pać

Verb

przyłapać pf (imperfective przyłapywać)

1. (transitive) to catch red-handed, to nail

Conjugation

Conjugation of przyłapać pf
	person	singular			plural
		masculine	feminine	neuter	virile	nonvirile
infinitive		przyłapać
future tense	1st	przyłapię			przyłapiemy
	2nd	przyłapiesz			przyłapiecie
	3rd	przyłapie			przyłapią
	impersonal	przyłapie się
past tense	1st	przyłapałem, -(e)m przyłapał	przyłapałam, -(e)m przyłapała	przyłapałom, -(e)m przyłapało	przyłapaliśmy, -(e)śmy przyłapali	przyłapałyśmy, -(e)śmy przyłapały
	2nd	przyłapałeś, -(e)ś przyłapał	przyłapałaś, -(e)ś przyłapała	przyłapałoś, -(e)ś przyłapało	przyłapaliście, -(e)ście przyłapali	przyłapałyście, -(e)ście przyłapały
	3rd	przyłapał	przyłapała	przyłapało	przyłapali	przyłapały
	impersonal	przyłapano
conditional	1st	przyłapałbym, bym przyłapał	przyłapałabym, bym przyłapała	przyłapałobym, bym przyłapało	przyłapalibyśmy, byśmy przyłapali	przyłapałybyśmy, byśmy przyłapały
	2nd	przyłapałbyś, byś przyłapał	przyłapałabyś, byś przyłapała	przyłapałobyś, byś przyłapało	przyłapalibyście, byście przyłapali	przyłapałybyście, byście przyłapały
	3rd	przyłapałby, by przyłapał	przyłapałaby, by przyłapała	przyłapałoby, by przyłapało	przyłapaliby, by przyłapali	przyłapałyby, by przyłapały
	impersonal	przyłapano by
imperative	1st	niech przyłapię			przyłapmy
	2nd	przyłap			przyłapcie
	3rd	niech przyłapie			niech przyłapią
passive adjectival participle		przyłapany	przyłapana	przyłapane	przyłapani	przyłapane
anterior adverbial participle		przyłapawszy
verbal noun		przyłapanie

Further reading

• przyłapać in Wielki słownik języka polskiego, Instytut Języka Polskiego PAN
• przyłapać in Polish dictionaries at PWN