From przy- + biec.
przybiec pf (imperfective przybiegać)
- (intransitive) to run up to, to approach by running
Conjugation of przybiec pf
|
przybiec
|
przybiegnę
|
przybiegniemy
|
przybiegniesz
|
przybiegniecie
|
przybiegnie
|
przybiegną
|
przybiegnie się
|
przybiegłem, -(e)m przybiegł
|
przybiegłam, -(e)m przybiegła
|
przybiegłom, -(e)m przybiegło
|
przybiegliśmy, -(e)śmy przybiegli
|
przybiegłyśmy, -(e)śmy przybiegły
|
przybiegłeś, -(e)ś przybiegł
|
przybiegłaś, -(e)ś przybiegła
|
przybiegłoś, -(e)ś przybiegło
|
przybiegliście, -(e)ście przybiegli
|
przybiegłyście, -(e)ście przybiegły
|
przybiegł
|
przybiegła
|
przybiegło
|
przybiegli
|
przybiegły
|
przybiegnięto
|
przybiegłbym, bym przybiegł
|
przybiegłabym, bym przybiegła
|
przybiegłobym, bym przybiegło
|
przybieglibyśmy, byśmy przybiegli
|
przybiegłybyśmy, byśmy przybiegły
|
przybiegłbyś, byś przybiegł
|
przybiegłabyś, byś przybiegła
|
przybiegłobyś, byś przybiegło
|
przybieglibyście, byście przybiegli
|
przybiegłybyście, byście przybiegły
|
przybiegłby, by przybiegł
|
przybiegłaby, by przybiegła
|
przybiegłoby, by przybiegło
|
przybiegliby, by przybiegli
|
przybiegłyby, by przybiegły
|
przybiegnięto by
|
niech przybiegnę
|
przybiegnijmy
|
przybiegnij
|
przybiegnijcie
|
niech przybiegnie
|
niech przybiegną
|
przybiegłszy
|
przybiegnięcie
|
- przybiec in Wielki słownik języka polskiego, Instytut Języka Polskiego PAN
- przybiec in Polish dictionaries at PWN