przynależeć

From Wiktionary, the free dictionary
Jump to navigation Jump to search

Polish[edit]

Etymology[edit]

From przy- +‎ należeć.

Pronunciation[edit]

  • IPA(key): /pʂɨ.naˈlɛ.ʐɛt͡ɕ/
  • (file)
  • Rhymes: -ɛʐɛt͡ɕ
  • Syllabification: przy‧na‧le‧żeć

Verb[edit]

przynależeć impf

  1. (intransitive) to belong, to be part
    Synonym: należeć

Conjugation[edit]

Conjugation of przynależeć impf
person singular plural
masculine feminine neuter virile nonvirile
infinitive przynależeć
present tense 1st przynależę przynależymy
2nd przynależysz przynależycie
3rd przynależy przynależą
impersonal przynależy się
past tense 1st przynależałem przynależałam przynależeliśmy przynależałyśmy
2nd przynależałeś przynależałaś przynależeliście przynależałyście
3rd przynależał przynależała przynależało przynależeli przynależały
impersonal przynależano
future tense 1st będę przynależał,
będę przynależeć
będę przynależała,
będę przynależeć
będziemy przynależeli,
będziemy przynależeć
będziemy przynależały,
będziemy przynależeć
2nd będziesz przynależał,
będziesz przynależeć
będziesz przynależała,
będziesz przynależeć
będziecie przynależeli,
będziecie przynależeć
będziecie przynależały,
będziecie przynależeć
3rd będzie przynależał,
będzie przynależeć
będzie przynależała,
będzie przynależeć
będzie przynależało,
będzie przynależeć
będą przynależeli,
będą przynależeć
będą przynależały,
będą przynależeć
impersonal będzie przynależeć się
conditional 1st przynależałbym przynależałabym przynależelibyśmy przynależałybyśmy
2nd przynależałbyś przynależałabyś przynależelibyście przynależałybyście
3rd przynależałby przynależałaby przynależałoby przynależeliby przynależałyby
impersonal przynależano by
imperative 1st niech przynależę przynależmy
2nd przynależ przynależcie
3rd niech przynależy niech przynależą
active adjectival participle przynależący przynależąca przynależące przynależący przynależące
contemporary adverbial participle przynależąc
verbal noun przynależenie

Related terms[edit]

adjective
noun

Further reading[edit]