przytrzeć

Polish

Etymology

From przy- +‎ trzeć. First attested in 1534. Compare Kashubian przëtrzéc and Russian притере́ть (priterétʹ).

Pronunciation

• IPA^(key): /ˈpʂɨ.tʂɛt͡ɕ/
• (Middle Polish) IPA^(key): /ˈpʂɨt.ʂet͡ɕ/, /ˈpr̝ɨt.r̝et͡ɕ/
• Rhymes: -ɨtʂɛt͡ɕ
• Syllabification: przy‧trzeć

Verb

przytrzeć pf (imperfective przycierać)

1. (transitive) to rub against (to physically rub against something and meet resistance or cause damage) [+accusative] or [+instrumental = what] or [+ o (accusative) = against what]
2. (transitive, obsolete) to attack

   Synonym: zaatakować

3. (intransitive, obsolete) to arrive

   Synonym: dotrzeć

4. (reflexive with się) to rub against (to physically rub against something and meet resistance or be damaged) [+ o (accusative) = against what]

Conjugation

Conjugation of przytrzeć pf
	person	singular			plural
		masculine	feminine	neuter	virile	nonvirile
infinitive		przytrzeć
future tense	1st	przytrę			przytrzemy
	2nd	przytrzesz			przytrzecie
	3rd	przytrze			przytrą
	impersonal	przytrze się
past tense	1st	przytarłem, -(e)m przytarł	przytarłam, -(e)m przytarła	przytarłom, -(e)m przytarło	przytarliśmy, -(e)śmy przytarli	przytarłyśmy, -(e)śmy przytarły
	2nd	przytarłeś, -(e)ś przytarł	przytarłaś, -(e)ś przytarła	przytarłoś, -(e)ś przytarło	przytarliście, -(e)ście przytarli	przytarłyście, -(e)ście przytarły
	3rd	przytarł	przytarła	przytarło	przytarli	przytarły
	impersonal	przytarto
conditional	1st	przytarłbym, bym przytarł	przytarłabym, bym przytarła	przytarłobym, bym przytarło	przytarlibyśmy, byśmy przytarli	przytarłybyśmy, byśmy przytarły
	2nd	przytarłbyś, byś przytarł	przytarłabyś, byś przytarła	przytarłobyś, byś przytarło	przytarlibyście, byście przytarli	przytarłybyście, byście przytarły
	3rd	przytarłby, by przytarł	przytarłaby, by przytarła	przytarłoby, by przytarło	przytarliby, by przytarli	przytarłyby, by przytarły
	impersonal	przytarto by
imperative	1st	niech przytrę			przytrzyjmy
	2nd	przytrzyj			przytrzyjcie
	3rd	niech przytrze			niech przytrą
passive adjectival participle		przytarty	przytarta	przytarte	przytarci	przytarte
anterior adverbial participle		przytarłszy
verbal noun		przytarcie

Derived terms

verbs

• przytrzeć rogów pf, przycierać rogów impf

 

Further reading

• przytrzeć in Wielki słownik języka polskiego, Instytut Języka Polskiego PAN
• przytrzeć in Polish dictionaries at PWN
• “PRZYTRZEĆ”, in Elektroniczny Słownik Języka Polskiego XVII i XVIII Wieku [Electronic Dictionary of the Polish Language of the XVII and XVIII Century], 15.02.2021
• Paweł Kupiszewski (09.03.2021) “PRZYTRZEĆ%20SIĘ”, in Elektroniczny Słownik Języka Polskiego XVII i XVIII Wieku [Electronic Dictionary of the Polish Language of the XVII and XVIII Century]
• Samuel Bogumił Linde (1807–1814) “przytrzeć”, in Słownik języka polskiego‎^[1]
• Aleksander Zdanowicz (1861) “przytrzeć”, in Słownik języka polskiego, Wilno 1861‎^[2]
• J. Karłowicz, A. Kryński, W. Niedźwiedzki, editors (1912), “przytrzeć”, in Słownik języka polskiego‎^[3] (in Polish), volume 5, Warsaw, page 393
• przytrzeć in Narodowy Fotokorpus Języka Polskiego