rębić

From Wiktionary, the free dictionary
Jump to navigation Jump to search

Old Polish

[edit]

Etymology

[edit]

Inherited from Proto-Slavic *rǫbìti.

Pronunciation

[edit]
  • IPA(key): (10th–15th CE) /ræ̃bit͡ɕ/
  • IPA(key): (15th CE) /ræ̃bit͡ɕ/

Verb

[edit]

rębić impf

  1. (attested in Greater Poland) to chop down, to cut down, to fell (to bring down by cutting)
    • 1967 [1418], Henryk Kowalewicz, Władysław Kuraszkiewicz, editors, Wielkopolskie roty sądowe XIV-XV wieku, Roty kościańskie, volume III, number 675, Kościan:
      Yz czso pan Jaszek... zalowal..., aby porambyly sedmdzeszanth y sto kop drzewa, tho szą rambily na swem na prawem
      [Iż cso pan Jaszek... żałował..., aby porąbili siedmdziesiąt i sto kop drzewa, to są rąbili na swem, na prawem]
    • 1967 [1413], Henryk Kowalewicz, Władysław Kuraszkiewicz, editors, Wielkopolskie roty sądowe XIV-XV wieku, Roty kościańskie, volume III, number 478, Kościan:
      Kedi Stanislaw Zydowca damby rambil w Geligowskem gayu, thedi Bronislaw the dzedziny w trzimanu ne bil
      [Kiedy Stanisław Żydowka dęby rąbił w Jeligowskiem gaju, tedy Bronisław te[j] dziedziny w trzymaniu nie był]
  2. (attested in Greater Poland) to destroy with an ax
    • 1967 [1411], Henryk Kowalewicz, Władysław Kuraszkiewicz, editors, Wielkopolskie roty sądowe XIV-XV wieku, Roty kościańskie, volume III, number 446, Kościan:
      Jaco Miroslaw gwaltem ne yal na Wøczenczewø dzedzinø i ne ranbil yego wroth ani clol
      [Jako Mirosław gwałtem nie jał na Więceńcewę dziedzinę i nie rąbił jego wrot ani kłoł]
[edit]
nouns

Descendants

[edit]
  • Middle Polish: rąbić

References

[edit]