raszuiver

Dutch

Etymology

Compound of ras +‎ zuiver.

Pronunciation

• IPA^(key): /ˌrɑsˈzœy̯.vər/

• Audio

  (file)

• Hyphenation: ras‧zui‧ver

Adjective

raszuiver (comparative raszuiverder, superlative raszuiverst)

1. (offensive when used of humans) purebred, racially pure

Inflection

Inflection of raszuiver
uninflected	raszuiver
inflected	raszuivere
comparative	raszuiverder
		positive	comparative	superlative
predicative/adverbial		raszuiver	raszuiverder	het raszuiverst het raszuiverste
indefinite	m./f. sing.	raszuivere	raszuiverdere	raszuiverste
	n. sing.	raszuiver	raszuiverder	raszuiverste
	plural	raszuivere	raszuiverdere	raszuiverste
definite		raszuivere	raszuiverdere	raszuiverste
partitive		raszuivers	raszuiverders	—

Derived terms

• raszuiverheid