repropitio

From Wiktionary, the free dictionary
Jump to navigation Jump to search

Latin[edit]

Etymology[edit]

From re- +‎ propitio.

Pronunciation[edit]

Verb[edit]

repropitiō (present infinitive repropitiāre, perfect active repropitiāvī, supine repropitiātum); first conjugation

  1. to propitiate again

Conjugation[edit]

   Conjugation of repropitiō (first conjugation)
indicative singular plural
first second third first second third
active present repropitiō repropitiās repropitiat repropitiāmus repropitiātis repropitiant
imperfect repropitiābam repropitiābās repropitiābat repropitiābāmus repropitiābātis repropitiābant
future repropitiābō repropitiābis repropitiābit repropitiābimus repropitiābitis repropitiābunt
perfect repropitiāvī repropitiāvistī repropitiāvit repropitiāvimus repropitiāvistis repropitiāvērunt,
repropitiāvēre
pluperfect repropitiāveram repropitiāverās repropitiāverat repropitiāverāmus repropitiāverātis repropitiāverant
future perfect repropitiāverō repropitiāveris repropitiāverit repropitiāverimus repropitiāveritis repropitiāverint
passive present repropitior repropitiāris,
repropitiāre
repropitiātur repropitiāmur repropitiāminī repropitiantur
imperfect repropitiābar repropitiābāris,
repropitiābāre
repropitiābātur repropitiābāmur repropitiābāminī repropitiābantur
future repropitiābor repropitiāberis,
repropitiābere
repropitiābitur repropitiābimur repropitiābiminī repropitiābuntur
perfect repropitiātus + present active indicative of sum
pluperfect repropitiātus + imperfect active indicative of sum
future perfect repropitiātus + future active indicative of sum
subjunctive singular plural
first second third first second third
active present repropitiem repropitiēs repropitiet repropitiēmus repropitiētis repropitient
imperfect repropitiārem repropitiārēs repropitiāret repropitiārēmus repropitiārētis repropitiārent
perfect repropitiāverim repropitiāverīs repropitiāverit repropitiāverīmus repropitiāverītis repropitiāverint
pluperfect repropitiāvissem repropitiāvissēs repropitiāvisset repropitiāvissēmus repropitiāvissētis repropitiāvissent
passive present repropitier repropitiēris,
repropitiēre
repropitiētur repropitiēmur repropitiēminī repropitientur
imperfect repropitiārer repropitiārēris,
repropitiārēre
repropitiārētur repropitiārēmur repropitiārēminī repropitiārentur
perfect repropitiātus + present active subjunctive of sum
pluperfect repropitiātus + imperfect active subjunctive of sum
imperative singular plural
first second third first second third
active present repropitiā repropitiāte
future repropitiātō repropitiātō repropitiātōte repropitiantō
passive present repropitiāre repropitiāminī
future repropitiātor repropitiātor repropitiantor
non-finite forms active passive
present perfect future present perfect future
infinitives repropitiāre repropitiāvisse repropitiātūrum esse repropitiārī repropitiātum esse repropitiātum īrī
participles repropitiāns repropitiātūrus repropitiātus repropitiandus
verbal nouns gerund supine
genitive dative accusative ablative accusative ablative
repropitiandī repropitiandō repropitiandum repropitiandō repropitiātum repropitiātū

References[edit]

  • repropitio”, in Charlton T. Lewis and Charles Short (1879) A Latin Dictionary, Oxford: Clarendon Press
  • repropitio in Gaffiot, Félix (1934) Dictionnaire illustré latin-français, Hachette.