riimi
Jump to navigation
Jump to search
Finnish
[edit]Etymology
[edit]Borrowed from Late Old Swedish rim.
Pronunciation
[edit]Noun
[edit]riimi
Declension
[edit]Inflection of riimi (Kotus type 5/risti, no gradation) | ||||
---|---|---|---|---|
nominative | riimi | riimit | ||
genitive | riimin | riimien | ||
partitive | riimiä | riimejä | ||
illative | riimiin | riimeihin | ||
singular | plural | |||
nominative | riimi | riimit | ||
accusative | nom. | riimi | riimit | |
gen. | riimin | |||
genitive | riimin | riimien | ||
partitive | riimiä | riimejä | ||
inessive | riimissä | riimeissä | ||
elative | riimistä | riimeistä | ||
illative | riimiin | riimeihin | ||
adessive | riimillä | riimeillä | ||
ablative | riimiltä | riimeiltä | ||
allative | riimille | riimeille | ||
essive | riiminä | riimeinä | ||
translative | riimiksi | riimeiksi | ||
abessive | riimittä | riimeittä | ||
instructive | — | riimein | ||
comitative | See the possessive forms below. |
Derived terms
[edit]Further reading
[edit]- “riimi”, in Kielitoimiston sanakirja [Dictionary of Contemporary Finnish][1] (in Finnish) (online dictionary, continuously updated), Kotimaisten kielten keskuksen verkkojulkaisuja 35, Helsinki: Kotimaisten kielten tutkimuskeskus (Institute for the Languages of Finland), 2004–, retrieved 2023-07-03