rocznica

From Wiktionary, the free dictionary
Jump to navigation Jump to search

Kashubian

[edit]

Etymology

[edit]

From roczny +‎ -ica. Compare Polish rocznica.

Pronunciation

[edit]
  • IPA(key): /rɔt͡ʃˈɲit͡sa/
  • Rhymes: -it͡sa
  • Syllabification: rocz‧ni‧ca

Noun

[edit]

rocznica f

  1. yearling (one-year-old animal)
    Synonym: (more common) roczniôk

Further reading

[edit]
  • Jan Trepczyk (1994) “roczniak”, in Słownik polsko-kaszubski (in Kashubian), volumes 1–2
  • Eùgeniusz Gòłąbk (2011) “roczniak”, in Słownik Polsko-Kaszubski / Słowôrz Pòlskò-Kaszëbsczi[1]

Old Polish

[edit]

Etymology

[edit]

From roczny +‎ -ica. First attested in the 15th century.

Pronunciation

[edit]
  • IPA(key): (10th–15th CE) /rɔt͡ʃʲɲit͡sa/
  • IPA(key): (15th CE) /rɔt͡ʃʲɲit͡sa/

Noun

[edit]

rocznica f

  1. The meaning of this term is uncertain. Possibilities include:
    1. money launderer; perjurer
      • 1856-1870 [15th century], Antoni Zygmunt Helcel, editor, Starodawne Prawa Polskiego Pomniki[2], volume VII, number 461:
        Iaszek de Sowlini dixisset, qud idem Nicolaus esset calumpniator et quod non esset maior vlg. rocznycza in tota terra Cracouiensi
        [Jaszek de Sowliny dixisset, qud idem Nicolaus esset calumpniator et quod non esset maior vlg. rocznica in tota terra Cracouiensi]

Descendants

[edit]
  • >? Polish: rocznica
  • >? Silesian: rocznica

References

[edit]
  • Boryś, Wiesław (2005) “rok”, in Słownik etymologiczny języka polskiego (in Polish), Kraków: Wydawnictwo Literackie, →ISBN
  • Mańczak, Witold (2017) “rok”, in Polski słownik etymologiczny (in Polish), Kraków: Polska Akademia Umiejętności, →ISBN
  • Bańkowski, Andrzej (2000) “rocznica”, in Etymologiczny słownik języka polskiego [Etymological Dictionary of the Polish Language] (in Polish)
  • B. Sieradzka-Baziur, Ewa Deptuchowa, Joanna Duska, Mariusz Frodyma, Beata Hejmo, Dorota Janeczko, Katarzyna Jasińska, Krystyna Kajtoch, Joanna Kozioł, Marian Kucała, Dorota Mika, Gabriela Niemiec, Urszula Poprawska, Elżbieta Supranowicz, Ludwika Szelachowska-Winiarzowa, Zofia Wanicowa, Piotr Szpor, Bartłomiej Borek, editors (2011–2015), “rocznica”, in Słownik pojęciowy języka staropolskiego [Conceptual Dictionary of Old Polish] (in Polish), Kraków: IJP PAN, →ISBN

Polish

[edit]

Etymology

[edit]

Possibly inherited from Old Polish rocznica. However, the word may have been reinnovated. By surface analysis, roczny +‎ -ica. Compare Kashubian rocznica.

Pronunciation

[edit]
  • IPA(key): /rɔt͡ʂˈɲi.t͡sa/
  • (Middle Polish) IPA(key): /rɔt͡ʂˈɲi.t͡sa/
  • Audio:(file)
  • Rhymes: -it͡sa
  • Syllabification: rocz‧ni‧ca

Noun

[edit]

rocznica f (related adjective rocznicowy)

  1. anniversary (day that is an exact number of years (to the day) since a given significant event occurred)
  2. (Middle Polish) one-year anniversary ceremony of someone's death
  3. anniversary (celebration on and of such a day)
  4. (Middle Polish) female equivalent of roczniak (yearling) (one-year-old-animal)
    1. (obsolete) one-year-old heifer or hen

Declension

[edit]

Further reading

[edit]

Silesian

[edit]

Etymology

[edit]

Possibly inherited from Old Polish rocznica. However, the word may have been reinnovated. By surface analysis, roczny +‎ -ica.

Pronunciation

[edit]
  • IPA(key): /rɔt͡ʂˈɲit͡sa/
  • Rhymes: -it͡sa
  • Syllabification: rocz‧ni‧ca

Noun

[edit]

rocznica f

  1. anniversary

Further reading

[edit]
  • rocznica in silling.org
  • Bogdan Kallus (2020) “rocznica”, in Słownik Gōrnoślōnskij Gŏdki, IV edition, Chorzów: Pro Loquela Silesiana, →ISBN, page 142
  • Henryk Jaroszewicz (2022) “rocznica”, in Zasady pisowni języka śląskiego (in Polish), Siedlce: Wydawnictwo Naukowe IKR[i]BL, page 127