rozbrzmieć

From Wiktionary, the free dictionary
Jump to navigation Jump to search

Polish[edit]

Etymology[edit]

From roz- +‎ brzmieć.

Pronunciation[edit]

  • IPA(key): /ˈrɔz.bʐmjɛt͡ɕ/
  • (file)
  • Rhymes: -ɔzbʐmjɛt͡ɕ
  • Syllabification: roz‧brzmieć

Verb[edit]

rozbrzmieć pf (imperfective rozbrzmiewać)

  1. (intransitive) to resound, to resonate, to reverberate
    Synonym: rozlec

Conjugation[edit]

Conjugation of rozbrzmieć pf
person singular plural
masculine feminine neuter virile nonvirile
infinitive rozbrzmieć
future tense 1st rozbrzmię rozbrzmimy
2nd rozbrzmisz rozbrzmicie
3rd rozbrzmi rozbrzmią
impersonal rozbrzmi się
past tense 1st rozbrzmiałem,
-(e)m rozbrzmiał
rozbrzmiałam,
-(e)m rozbrzmiała
rozbrzmiałom,
-(e)m rozbrzmiało
rozbrzmieliśmy,
-(e)śmy rozbrzmieli
rozbrzmiałyśmy,
-(e)śmy rozbrzmiały
2nd rozbrzmiałeś,
-(e)ś rozbrzmiał
rozbrzmiałaś,
-(e)ś rozbrzmiała
rozbrzmiałoś,
-(e)ś rozbrzmiało
rozbrzmieliście,
-(e)ście rozbrzmieli
rozbrzmiałyście,
-(e)ście rozbrzmiały
3rd rozbrzmiał rozbrzmiała rozbrzmiało rozbrzmieli rozbrzmiały
impersonal rozbrzmiano
conditional 1st rozbrzmiałbym,
bym rozbrzmiał
rozbrzmiałabym,
bym rozbrzmiała
rozbrzmiałobym,
bym rozbrzmiało
rozbrzmielibyśmy,
byśmy rozbrzmieli
rozbrzmiałybyśmy,
byśmy rozbrzmiały
2nd rozbrzmiałbyś,
byś rozbrzmiał
rozbrzmiałabyś,
byś rozbrzmiała
rozbrzmiałobyś,
byś rozbrzmiało
rozbrzmielibyście,
byście rozbrzmieli
rozbrzmiałybyście,
byście rozbrzmiały
3rd rozbrzmiałby,
by rozbrzmiał
rozbrzmiałaby,
by rozbrzmiała
rozbrzmiałoby,
by rozbrzmiało
rozbrzmieliby,
by rozbrzmieli
rozbrzmiałyby,
by rozbrzmiały
impersonal rozbrzmiano by
imperative 1st niech rozbrzmię rozbrzmijmy
2nd rozbrzmij rozbrzmijcie
3rd niech rozbrzmi niech rozbrzmią
anterior adverbial participle rozbrzmiawszy
verbal noun rozbrzmienie

Further reading[edit]

  • rozbrzmieć in Wielki słownik języka polskiego, Instytut Języka Polskiego PAN
  • rozbrzmieć in Polish dictionaries at PWN