rozbrzmieć

Polish

Etymology

From roz- +‎ brzmieć.

Pronunciation

• IPA^(key): /ˈrɔz.bʐmjɛt͡ɕ/

• Audio:

  (file)

• Rhymes: -ɔzbʐmjɛt͡ɕ
• Syllabification: roz‧brzmieć

Verb

rozbrzmieć pf (imperfective rozbrzmiewać)

1. (intransitive) to resound, to resonate, to reverberate

   Synonym: rozlec

Conjugation

Conjugation of rozbrzmieć pf

	person	singular			plural
		masculine	feminine	neuter	virile	nonvirile
infinitive		rozbrzmieć
future tense	1st	rozbrzmię			rozbrzmimy
	2nd	rozbrzmisz			rozbrzmicie
	3rd	rozbrzmi			rozbrzmią
	impersonal	rozbrzmi się
past tense	1st	rozbrzmiałem, -(e)m rozbrzmiał	rozbrzmiałam, -(e)m rozbrzmiała	rozbrzmiałom, -(e)m rozbrzmiało	rozbrzmieliśmy, -(e)śmy rozbrzmieli	rozbrzmiałyśmy, -(e)śmy rozbrzmiały
	2nd	rozbrzmiałeś, -(e)ś rozbrzmiał	rozbrzmiałaś, -(e)ś rozbrzmiała	rozbrzmiałoś, -(e)ś rozbrzmiało	rozbrzmieliście, -(e)ście rozbrzmieli	rozbrzmiałyście, -(e)ście rozbrzmiały
	3rd	rozbrzmiał	rozbrzmiała	rozbrzmiało	rozbrzmieli	rozbrzmiały
	impersonal	rozbrzmiano
conditional	1st	rozbrzmiałbym, bym rozbrzmiał	rozbrzmiałabym, bym rozbrzmiała	rozbrzmiałobym, bym rozbrzmiało	rozbrzmielibyśmy, byśmy rozbrzmieli	rozbrzmiałybyśmy, byśmy rozbrzmiały
	2nd	rozbrzmiałbyś, byś rozbrzmiał	rozbrzmiałabyś, byś rozbrzmiała	rozbrzmiałobyś, byś rozbrzmiało	rozbrzmielibyście, byście rozbrzmieli	rozbrzmiałybyście, byście rozbrzmiały
	3rd	rozbrzmiałby, by rozbrzmiał	rozbrzmiałaby, by rozbrzmiała	rozbrzmiałoby, by rozbrzmiało	rozbrzmieliby, by rozbrzmieli	rozbrzmiałyby, by rozbrzmiały
	impersonal	rozbrzmiano by
imperative	1st	niech rozbrzmię			rozbrzmijmy
	2nd	rozbrzmij			rozbrzmijcie
	3rd	niech rozbrzmi			niech rozbrzmią
anterior adverbial participle		rozbrzmiawszy
verbal noun		rozbrzmienie

Further reading

• rozbrzmieć in Wielki słownik języka polskiego, Instytut Języka Polskiego PAN
• rozbrzmieć in Polish dictionaries at PWN