rozklekotać

Polish

Etymology

From roz- +‎ klekotać.

Pronunciation

• IPA^(key): /rɔs.klɛˈkɔ.tat͡ɕ/

• Audio

  (file)

• Rhymes: -ɔtat͡ɕ
• Syllabification: roz‧kle‧ko‧tać

Verb

rozklekotać pf

1. (transitive, colloquial) to dilapidate, to wear out (to put into disrepair through continued use)

   Synonym: zdezelować

   Hypernyms: zniszczyć, zużyć

2. (transitive, colloquial) to unnerve (to upset)

   Synonyms: rozdrażnić, rozstroić, zmęczyć

3. (reflexive with się, of a stork) to start clacking loudly
4. (reflexive with się, colloquial) to start making a clattering sound

   Synonym: rozterkotać się

5. (reflexive with się, colloquial) to break down (to stop functioning)

Conjugation

Conjugation of rozklekotać pf
	person	singular			plural
		masculine	feminine	neuter	virile	nonvirile
infinitive		rozklekotać
future tense	1st	rozklekoczę			rozklekoczemy
	2nd	rozklekoczesz			rozklekoczecie
	3rd	rozklekocze			rozklekoczą
	impersonal	rozklekocze się
past tense	1st	rozklekotałem, -(e)m rozklekotał	rozklekotałam, -(e)m rozklekotała	rozklekotałom, -(e)m rozklekotało	rozklekotaliśmy, -(e)śmy rozklekotali	rozklekotałyśmy, -(e)śmy rozklekotały
	2nd	rozklekotałeś, -(e)ś rozklekotał	rozklekotałaś, -(e)ś rozklekotała	rozklekotałoś, -(e)ś rozklekotało	rozklekotaliście, -(e)ście rozklekotali	rozklekotałyście, -(e)ście rozklekotały
	3rd	rozklekotał	rozklekotała	rozklekotało	rozklekotali	rozklekotały
	impersonal	rozklekotano
conditional	1st	rozklekotałbym, bym rozklekotał	rozklekotałabym, bym rozklekotała	rozklekotałobym, bym rozklekotało	rozklekotalibyśmy, byśmy rozklekotali	rozklekotałybyśmy, byśmy rozklekotały
	2nd	rozklekotałbyś, byś rozklekotał	rozklekotałabyś, byś rozklekotała	rozklekotałobyś, byś rozklekotało	rozklekotalibyście, byście rozklekotali	rozklekotałybyście, byście rozklekotały
	3rd	rozklekotałby, by rozklekotał	rozklekotałaby, by rozklekotała	rozklekotałoby, by rozklekotało	rozklekotaliby, by rozklekotali	rozklekotałyby, by rozklekotały
	impersonal	rozklekotano by
imperative	1st	niech rozklekoczę			rozklekoczmy
	2nd	rozklekocz			rozklekoczcie
	3rd	niech rozklekocze			niech rozklekoczą
passive adjectival participle		rozklekotany	rozklekotana	rozklekotane	rozklekotani	rozklekotane
anterior adverbial participle		rozklekotawszy
verbal noun		rozklekotanie

or:

Conjugation of rozklekotać pf
	person	singular			plural
		masculine	feminine	neuter	virile	nonvirile
infinitive		rozklekotać
future tense	1st	rozklekocę			rozklekocemy
	2nd	rozklekocesz			rozklekocecie
	3rd	rozklekoce			rozklekocą
	impersonal	rozklekoce się
past tense	1st	rozklekotałem, -(e)m rozklekotał	rozklekotałam, -(e)m rozklekotała	rozklekotałom, -(e)m rozklekotało	rozklekotaliśmy, -(e)śmy rozklekotali	rozklekotałyśmy, -(e)śmy rozklekotały
	2nd	rozklekotałeś, -(e)ś rozklekotał	rozklekotałaś, -(e)ś rozklekotała	rozklekotałoś, -(e)ś rozklekotało	rozklekotaliście, -(e)ście rozklekotali	rozklekotałyście, -(e)ście rozklekotały
	3rd	rozklekotał	rozklekotała	rozklekotało	rozklekotali	rozklekotały
	impersonal	rozklekotano
conditional	1st	rozklekotałbym, bym rozklekotał	rozklekotałabym, bym rozklekotała	rozklekotałobym, bym rozklekotało	rozklekotalibyśmy, byśmy rozklekotali	rozklekotałybyśmy, byśmy rozklekotały
	2nd	rozklekotałbyś, byś rozklekotał	rozklekotałabyś, byś rozklekotała	rozklekotałobyś, byś rozklekotało	rozklekotalibyście, byście rozklekotali	rozklekotałybyście, byście rozklekotały
	3rd	rozklekotałby, by rozklekotał	rozklekotałaby, by rozklekotała	rozklekotałoby, by rozklekotało	rozklekotaliby, by rozklekotali	rozklekotałyby, by rozklekotały
	impersonal	rozklekotano by
imperative	1st	niech rozklekocę			rozklekoczmy
	2nd	rozklekocz			rozklekoczcie
	3rd	niech rozklekoce			niech rozklekocą
passive adjectival participle		rozklekotany	rozklekotana	rozklekotane	rozklekotani	rozklekotane
anterior adverbial participle		rozklekotawszy
verbal noun		rozklekotanie

Derived terms

adjective

• rozklekotany

 

Further reading

• rozklekotać in Polish dictionaries at PWN