rozkurczać

Polish

Etymology

From rozkurczyć +‎ -ać.

Pronunciation

• IPA^(key): /rɔsˈkur.t͡ʂat͡ɕ/
• Rhymes: -urt͡ʂat͡ɕ
• Syllabification: roz‧kur‧czać

Verb

rozkurczać impf (perfective rozkurczyć)

1. (transitive) to unclench

   Synonym: kurczyć

2. (transitive) to unclench, to loosen

   Antonym: rozluźniać

3. (reflexive with się) to unclench (to become unclenched)
4. (reflexive with się) to unclench, to loosen (to become loosened)

   Antonym: kurczyć się

Conjugation

Conjugation of rozkurczać impf
	person	singular			plural
		masculine	feminine	neuter	virile	nonvirile
infinitive		rozkurczać
present tense	1st	rozkurczam			rozkurczamy
	2nd	rozkurczasz			rozkurczacie
	3rd	rozkurcza			rozkurczają
	impersonal	rozkurcza się
past tense	1st	rozkurczałem, -(e)m rozkurczał	rozkurczałam, -(e)m rozkurczała	rozkurczałom, -(e)m rozkurczało	rozkurczaliśmy, -(e)śmy rozkurczali	rozkurczałyśmy, -(e)śmy rozkurczały
	2nd	rozkurczałeś, -(e)ś rozkurczał	rozkurczałaś, -(e)ś rozkurczała	rozkurczałoś, -(e)ś rozkurczało	rozkurczaliście, -(e)ście rozkurczali	rozkurczałyście, -(e)ście rozkurczały
	3rd	rozkurczał	rozkurczała	rozkurczało	rozkurczali	rozkurczały
	impersonal	rozkurczano
future tense	1st	będę rozkurczał, będę rozkurczać	będę rozkurczała, będę rozkurczać	będę rozkurczało, będę rozkurczać	będziemy rozkurczali, będziemy rozkurczać	będziemy rozkurczały, będziemy rozkurczać
	2nd	będziesz rozkurczał, będziesz rozkurczać	będziesz rozkurczała, będziesz rozkurczać	będziesz rozkurczało, będziesz rozkurczać	będziecie rozkurczali, będziecie rozkurczać	będziecie rozkurczały, będziecie rozkurczać
	3rd	będzie rozkurczał, będzie rozkurczać	będzie rozkurczała, będzie rozkurczać	będzie rozkurczało, będzie rozkurczać	będą rozkurczali, będą rozkurczać	będą rozkurczały, będą rozkurczać
	impersonal	będzie rozkurczać się
conditional	1st	rozkurczałbym, bym rozkurczał	rozkurczałabym, bym rozkurczała	rozkurczałobym, bym rozkurczało	rozkurczalibyśmy, byśmy rozkurczali	rozkurczałybyśmy, byśmy rozkurczały
	2nd	rozkurczałbyś, byś rozkurczał	rozkurczałabyś, byś rozkurczała	rozkurczałobyś, byś rozkurczało	rozkurczalibyście, byście rozkurczali	rozkurczałybyście, byście rozkurczały
	3rd	rozkurczałby, by rozkurczał	rozkurczałaby, by rozkurczała	rozkurczałoby, by rozkurczało	rozkurczaliby, by rozkurczali	rozkurczałyby, by rozkurczały
	impersonal	rozkurczano by
imperative	1st	niech rozkurczam			rozkurczajmy
	2nd	rozkurczaj			rozkurczajcie
	3rd	niech rozkurcza			niech rozkurczają
active adjectival participle		rozkurczający	rozkurczająca	rozkurczające	rozkurczający	rozkurczające
passive adjectival participle		rozkurczany	rozkurczana	rozkurczane	rozkurczani	rozkurczane
contemporary adverbial participle		rozkurczając
verbal noun		rozkurczanie

Further reading

• rozkurczać in Wielki słownik języka polskiego, Instytut Języka Polskiego PAN
• rozkurczać in Polish dictionaries at PWN
• Maria Renata Mayenowa, Stanisław Rospond, Witold Taszycki, Stefan Hrabec, Władysław Kuraszkiewicz (2010-2023) “rozkurczać”, in Słownik Polszczyzny XVI Wieku [A Dictionary of 16th Century Polish]
• Aleksander Zdanowicz (1861) “rozkurczać”, in Słownik języka polskiego, Wilno 1861‎^[1]
• J. Karłowicz, A. Kryński, W. Niedźwiedzki, editors (1912), “rozkurczać”, in Słownik języka polskiego‎^[2] (in Polish), volume 5, Warsaw, page 637
• rozkurczać in Narodowy Fotokorpus Języka Polskiego