rozpleść

From Wiktionary, the free dictionary
Jump to navigation Jump to search

Polish[edit]

Etymology[edit]

From roz- +‎ pleść.

Pronunciation[edit]

  • IPA(key): /ˈrɔs.plɛɕt͡ɕ/
  • (file)
  • Rhymes: -ɔsplɛɕt͡ɕ
  • Syllabification: roz‧pleść

Verb[edit]

rozpleść pf (imperfective rozplatać)

  1. (transitive) to unplait, to unravel, unbraid, unweave

Conjugation[edit]

Conjugation of rozpleść pf
person singular plural
masculine feminine neuter virile nonvirile
infinitive rozpleść
future tense 1st rozplotę rozpleciemy
2nd rozpleciesz rozpleciecie
3rd rozplecie rozplotą
impersonal rozplecie się
past tense 1st rozplotłem,
-(e)m rozplótł
rozplotłam,
-(e)m rozplotła
rozplotłom,
-(e)m rozplotło
rozpletliśmy,
-(e)śmy rozpletli
rozplotłyśmy,
-(e)śmy rozplotły
2nd rozplotłeś,
-(e)ś rozplótł
rozplotłaś,
-(e)ś rozplotła
rozplotłoś,
-(e)ś rozplotło
rozpletliście,
-(e)ście rozpletli
rozplotłyście,
-(e)ście rozplotły
3rd rozplótł rozplotła rozplotło rozpletli rozplotły
impersonal rozpleciono
conditional 1st rozplótłbym,
bym rozplótł
rozplotłabym,
bym rozplotła
rozplotłobym,
bym rozplotło
rozpletlibyśmy,
byśmy rozpletli
rozplotłybyśmy,
byśmy rozplotły
2nd rozplótłbyś,
byś rozplótł
rozplotłabyś,
byś rozplotła
rozplotłobyś,
byś rozplotło
rozpletlibyście,
byście rozpletli
rozplotłybyście,
byście rozplotły
3rd rozplótłby,
by rozplótł
rozplotłaby,
by rozplotła
rozplotłoby,
by rozplotło
rozpletliby,
by rozpletli
rozplotłyby,
by rozplotły
impersonal rozpleciono by
imperative 1st niech rozplotę rozplećmy
2nd rozpleć rozplećcie
3rd niech rozplecie niech rozplotą
passive adjectival participle rozpleciony rozpleciona rozplecione rozpleceni rozplecione
anterior adverbial participle rozplótłszy
verbal noun rozplecenie

Further reading[edit]

  • rozpleść in Wielki słownik języka polskiego, Instytut Języka Polskiego PAN
  • rozpleść in Polish dictionaries at PWN