rozzłościć

Polish

Etymology

From roz- +‎ złościć.

Pronunciation

• IPA^(key): /rɔzˈzwɔɕ.t͡ɕit͡ɕ/

• Audio:

  (file)

• Rhymes: -ɔɕt͡ɕit͡ɕ
• Syllabification: roz‧złoś‧cić

Verb

rozzłościć pf (imperfective złościć)

1. (transitive) to anger, to make angry
2. (reflexive with się) to become angry

Conjugation

Conjugation of rozzłościć pf
	person	singular			plural
		masculine	feminine	neuter	virile	nonvirile
infinitive		rozzłościć
future tense	1st	rozzłoszczę			rozzłościmy
	2nd	rozzłościsz			rozzłościcie
	3rd	rozzłości			rozzłoszczą
	impersonal	rozzłości się
past tense	1st	rozzłościłem, -(e)m rozzłościł	rozzłościłam, -(e)m rozzłościła	rozzłościłom, -(e)m rozzłościło	rozzłościliśmy, -(e)śmy rozzłościli	rozzłościłyśmy, -(e)śmy rozzłościły
	2nd	rozzłościłeś, -(e)ś rozzłościł	rozzłościłaś, -(e)ś rozzłościła	rozzłościłoś, -(e)ś rozzłościło	rozzłościliście, -(e)ście rozzłościli	rozzłościłyście, -(e)ście rozzłościły
	3rd	rozzłościł	rozzłościła	rozzłościło	rozzłościli	rozzłościły
	impersonal	rozzłoszczono
conditional	1st	rozzłościłbym, bym rozzłościł	rozzłościłabym, bym rozzłościła	rozzłościłobym, bym rozzłościło	rozzłościlibyśmy, byśmy rozzłościli	rozzłościłybyśmy, byśmy rozzłościły
	2nd	rozzłościłbyś, byś rozzłościł	rozzłościłabyś, byś rozzłościła	rozzłościłobyś, byś rozzłościło	rozzłościlibyście, byście rozzłościli	rozzłościłybyście, byście rozzłościły
	3rd	rozzłościłby, by rozzłościł	rozzłościłaby, by rozzłościła	rozzłościłoby, by rozzłościło	rozzłościliby, by rozzłościli	rozzłościłyby, by rozzłościły
	impersonal	rozzłoszczono by
imperative	1st	niech rozzłoszczę			rozzłośćmy
	2nd	rozzłość			rozzłośćcie
	3rd	niech rozzłości			niech rozzłoszczą
passive adjectival participle		rozzłoszczony	rozzłoszczona	rozzłoszczone	rozzłoszczeni	rozzłoszczone
anterior adverbial participle		rozzłościwszy
verbal noun		rozzłoszczenie

Further reading

• rozzłościć in Wielki słownik języka polskiego, Instytut Języka Polskiego PAN
• rozzłościć in Polish dictionaries at PWN