skipan
Jump to navigation
Jump to search
Faroese[edit]
Etymology[edit]
From Old Norse skipan (“order,arrangement”).
A substantivation of skipa (“to arrange”)
Pronunciation[edit]
Noun[edit]
skipan f (genitive singular skipanar, plural skipanir)
Declension[edit]
Declension of skipan | ||||
---|---|---|---|---|
f2 | singular | plural | ||
indefinite | definite | indefinite | definite | |
nominative | skipan | skipanin | skipanir | skipanirnar |
accusative | skipan | skipanina | skipanir | skipanirnar |
dative | skipan | skipanini | skipanum | skipanunum |
genitive | skipanar | skipanarinnar | skipana | skipananna |
Derived terms[edit]
Old Norse[edit]
Alternative forms[edit]
Etymology[edit]
From skipa (“to unload, ship”) + -an.
Noun[edit]
skipan f
- order, arrangement
- manning of a ship, crew
- place, berth
- due order, due course, disposition, arrangement
- orders
- change
Declension[edit]
Declension of skipan (strong i-stem)
feminine | singular | plural | ||
---|---|---|---|---|
indefinite | definite | indefinite | definite | |
nominative | skipan | skipanin | skipanir | skipanirnar |
accusative | skipan | skipanina | skipanir | skipanirnar |
dative | skipan | skipaninni | skipunum | skipununum |
genitive | skipanar | skipanarinnar | skipana | skipananna |