sklecić

Polish

Etymology

From s- +‎ klecić.

Pronunciation

• IPA^(key): /ˈsklɛ.t͡ɕit͡ɕ/

• Audio

  (file)

• Rhymes: -ɛt͡ɕit͡ɕ
• Syllabification: skle‧cić

Verb

sklecić pf (imperfective klecić)

1. (transitive, colloquial) to pull together, to rig up (to build something hastily or ineptly)
2. (transitive, colloquial) to rig up (to make something with difficulty or ineptness)
3. (reflexive with się, colloquial) to appear, to arise, to perform

Conjugation

Conjugation of sklecić pf
	person	singular			plural
		masculine	feminine	neuter	virile	nonvirile
infinitive		sklecić
future tense	1st	sklecę			sklecimy
	2nd	sklecisz			sklecicie
	3rd	skleci			sklecą
	impersonal	skleci się
past tense	1st	skleciłem, -(e)m sklecił	skleciłam, -(e)m skleciła	skleciłom, -(e)m skleciło	skleciliśmy, -(e)śmy sklecili	skleciłyśmy, -(e)śmy skleciły
	2nd	skleciłeś, -(e)ś sklecił	skleciłaś, -(e)ś skleciła	skleciłoś, -(e)ś skleciło	skleciliście, -(e)ście sklecili	skleciłyście, -(e)ście skleciły
	3rd	sklecił	skleciła	skleciło	sklecili	skleciły
	impersonal	sklecono
conditional	1st	skleciłbym, bym sklecił	skleciłabym, bym skleciła	skleciłobym, bym skleciło	sklecilibyśmy, byśmy sklecili	skleciłybyśmy, byśmy skleciły
	2nd	skleciłbyś, byś sklecił	skleciłabyś, byś skleciła	skleciłobyś, byś skleciło	sklecilibyście, byście sklecili	skleciłybyście, byście skleciły
	3rd	skleciłby, by sklecił	skleciłaby, by skleciła	skleciłoby, by skleciło	skleciliby, by sklecili	skleciłyby, by skleciły
	impersonal	sklecono by
imperative	1st	niech sklecę			sklećmy
	2nd	skleć			sklećcie
	3rd	niech skleci			niech sklecą
passive adjectival participle		sklecony	sklecona	sklecone	skleceni	sklecone
anterior adverbial participle		skleciwszy
verbal noun		sklecenie

Further reading

• sklecić in Wielki słownik języka polskiego, Instytut Języka Polskiego PAN
• sklecić in Polish dictionaries at PWN