skreślić

From Wiktionary, the free dictionary
Jump to navigation Jump to search

Polish

[edit]

Etymology

[edit]

From s- +‎ kreślić.

Pronunciation

[edit]
  • IPA(key): /ˈskrɛ.ɕlit͡ɕ/
  • Audio:(file)
  • Rhymes: -ɛɕlit͡ɕ
  • Syllabification: skre‧ślić

Verb

[edit]

skreślić pf (imperfective skreślać)

  1. (transitive) to cross out, to strike out (draw a line through)

Conjugation

[edit]
Conjugation of skreślić pf
person singular plural
masculine feminine neuter virile nonvirile
infinitive skreślić
future tense 1st skreślę skreślimy
2nd skreślisz skreślicie
3rd skreśli skreślą
impersonal skreśli się
past tense 1st skreśliłem,
-(e)m skreślił
skreśliłam,
-(e)m skreśliła
skreśliłom,
-(e)m skreśliło
skreśliliśmy,
-(e)śmy skreślili
skreśliłyśmy,
-(e)śmy skreśliły
2nd skreśliłeś,
-(e)ś skreślił
skreśliłaś,
-(e)ś skreśliła
skreśliłoś,
-(e)ś skreśliło
skreśliliście,
-(e)ście skreślili
skreśliłyście,
-(e)ście skreśliły
3rd skreślił skreśliła skreśliło skreślili skreśliły
impersonal skreślono
conditional 1st skreśliłbym,
bym skreślił
skreśliłabym,
bym skreśliła
skreśliłobym,
bym skreśliło
skreślilibyśmy,
byśmy skreślili
skreśliłybyśmy,
byśmy skreśliły
2nd skreśliłbyś,
byś skreślił
skreśliłabyś,
byś skreśliła
skreśliłobyś,
byś skreśliło
skreślilibyście,
byście skreślili
skreśliłybyście,
byście skreśliły
3rd skreśliłby,
by skreślił
skreśliłaby,
by skreśliła
skreśliłoby,
by skreśliło
skreśliliby,
by skreślili
skreśliłyby,
by skreśliły
impersonal skreślono by
imperative 1st niech skreślę skreślmy
2nd skreśl skreślcie
3rd niech skreśli niech skreślą
passive adjectival participle skreślony skreślona skreślone skreśleni skreślone
anterior adverbial participle skreśliwszy
verbal noun skreślenie

Further reading

[edit]
  • skreślić in Wielki słownik języka polskiego, Instytut Języka Polskiego PAN
  • skreślić in Polish dictionaries at PWN