spałować

From Wiktionary, the free dictionary
Jump to navigation Jump to search

Polish[edit]

Etymology[edit]

From s- +‎ pałować.

Pronunciation[edit]

  • IPA(key): /spaˈwɔ.vat͡ɕ/
  • (file)
  • Rhymes: -ɔvat͡ɕ
  • Syllabification: spa‧ło‧wać

Verb[edit]

spałować pf (imperfective pałować)

  1. (transitive, colloquial) to club (to hit with a club)

Conjugation[edit]

Conjugation of spałować pf
person singular plural
masculine feminine neuter virile nonvirile
infinitive spałować
future tense 1st spałuję spałujemy
2nd spałujesz spałujecie
3rd spałuje spałują
impersonal spałuje się
past tense 1st spałowałem,
-(e)m spałował
spałowałam,
-(e)m spałowała
spałowałom,
-(e)m spałowało
spałowaliśmy,
-(e)śmy spałowali
spałowałyśmy,
-(e)śmy spałowały
2nd spałowałeś,
-(e)ś spałował
spałowałaś,
-(e)ś spałowała
spałowałoś,
-(e)ś spałowało
spałowaliście,
-(e)ście spałowali
spałowałyście,
-(e)ście spałowały
3rd spałował spałowała spałowało spałowali spałowały
impersonal spałowano
conditional 1st spałowałbym,
bym spałował
spałowałabym,
bym spałowała
spałowałobym,
bym spałowało
spałowalibyśmy,
byśmy spałowali
spałowałybyśmy,
byśmy spałowały
2nd spałowałbyś,
byś spałował
spałowałabyś,
byś spałowała
spałowałobyś,
byś spałowało
spałowalibyście,
byście spałowali
spałowałybyście,
byście spałowały
3rd spałowałby,
by spałował
spałowałaby,
by spałowała
spałowałoby,
by spałowało
spałowaliby,
by spałowali
spałowałyby,
by spałowały
impersonal spałowano by
imperative 1st niech spałuję spałujmy
2nd spałuj spałujcie
3rd niech spałuje niech spałują
passive adjectival participle spałowany spałowana spałowane spałowani spałowane
anterior adverbial participle spałowawszy
verbal noun spałowanie

Related terms[edit]

nouns

Further reading[edit]

  • spałować in Wielki słownik języka polskiego, Instytut Języka Polskiego PAN
  • spałować in Polish dictionaries at PWN