sparszeć

Polish[edit]

From s- +‎ parszeć.

sparszeć pf (imperfective parszeć)

Conjugation of sparszeć pf
	person	singular			plural
	person	masculine	feminine	neuter	virile	nonvirile
infinitive		sparszeć
future tense	1^st	sparszeję			sparszejemy
	2^nd	sparszejesz			sparszejecie
	3^rd	sparszeje			sparszeją
	impersonal	sparszeje się
past tense	1^st	sparszałem, -(e)m sparszał	sparszałam, -(e)m sparszała	sparszałom, -(e)m sparszało	sparszeliśmy, -(e)śmy sparszeli	sparszałyśmy, -(e)śmy sparszały
	2^nd	sparszałeś, -(e)ś sparszał	sparszałaś, -(e)ś sparszała	sparszałoś, -(e)ś sparszało	sparszeliście, -(e)ście sparszeli	sparszałyście, -(e)ście sparszały
	3^rd	sparszał	sparszała	sparszało	sparszeli	sparszały
	impersonal	sparszano
conditional	1^st	sparszałbym, bym sparszał	sparszałabym, bym sparszała	sparszałobym, bym sparszało	sparszelibyśmy, byśmy sparszeli	sparszałybyśmy, byśmy sparszały
	2^nd	sparszałbyś, byś sparszał	sparszałabyś, byś sparszała	sparszałobyś, byś sparszało	sparszelibyście, byście sparszeli	sparszałybyście, byście sparszały
	3^rd	sparszałby, by sparszał	sparszałaby, by sparszała	sparszałoby, by sparszało	sparszeliby, by sparszeli	sparszałyby, by sparszały
	impersonal	sparszano by
imperative	1^st	niech sparszeję			sparszejmy
	2^nd	sparszej			sparszejcie
	3^rd	niech sparszeje			niech sparszeją
anterior adverbial participle		sparszawszy
verbal noun		sparszenie

adjectives

nouns