sprać

From Wiktionary, the free dictionary
Jump to navigation Jump to search
See also: sprac

Polish

[edit]

Etymology

[edit]

From s- +‎ prać.

Pronunciation

[edit]
 
  • Audio:(file)
  • Rhymes: -at͡ɕ
  • Syllabification: sprać

Verb

[edit]

sprać pf (imperfective spierać)

  1. (transitive) to wash out, to wash off
  2. (reflexive with się, of dirt, stains, etc.) to come out, to come off

Conjugation

[edit]
Conjugation of sprać pf
person singular plural
masculine feminine neuter virile nonvirile
infinitive sprać
future tense 1st spiorę spierzemy
2nd spierzesz spierzecie
3rd spierze spiorą
impersonal spierze się
past tense 1st sprałem,
-(e)m sprał
sprałam,
-(e)m sprała
sprałom,
-(e)m sprało
spraliśmy,
-(e)śmy sprali
sprałyśmy,
-(e)śmy sprały
2nd sprałeś,
-(e)ś sprał
sprałaś,
-(e)ś sprała
sprałoś,
-(e)ś sprało
spraliście,
-(e)ście sprali
sprałyście,
-(e)ście sprały
3rd sprał sprała sprało sprali sprały
impersonal sprano
conditional 1st sprałbym,
bym sprał
sprałabym,
bym sprała
sprałobym,
bym sprało
spralibyśmy,
byśmy sprali
sprałybyśmy,
byśmy sprały
2nd sprałbyś,
byś sprał
sprałabyś,
byś sprała
sprałobyś,
byś sprało
spralibyście,
byście sprali
sprałybyście,
byście sprały
3rd sprałby,
by sprał
sprałaby,
by sprała
sprałoby,
by sprało
spraliby,
by sprali
sprałyby,
by sprały
impersonal sprano by
imperative 1st niech spiorę spierzmy
2nd spierz spierzcie
3rd niech spierze niech spiorą
passive adjectival participle sprany sprana sprane sprani sprane
anterior adverbial participle sprawszy
verbal noun spranie

Verb

[edit]

sprać pf (imperfective prać)

  1. (transitive, Near Masovian) to beat, to beat up
    Synonyms: see Thesaurus:bić

Further reading

[edit]
  • sprać in Wielki słownik języka polskiego, Instytut Języka Polskiego PAN
  • sprać in Polish dictionaries at PWN
  • Władysław Matlakowski (1891) “sprać”, in “Zbiór wyrazów ludowych dawnej ziemi czerskiej”, in Sprawozdania Komisyi Językowej Akademii Umiejętności, volume 4, Krakow: Drukarnia Uniwersytetu Jagiellońskiego, page 370