strijdlustig

From Wiktionary, the free dictionary
Archived revision by WingerBot (talk | contribs) as of 15:14, 8 October 2019.
Jump to navigation Jump to search

Dutch

Etymology

From strijdlust +‎ -ig.

Pronunciation

  • IPA(key): /ˌstrɛi̯tˈlʏs.təx/
  • Audio:(file)
  • Hyphenation: strijd‧lus‧tig

Adjective

strijdlustig (comparative strijdlustiger, superlative strijdlustigst)

  1. warlike, ferocious

Inflection

Declension of strijdlustig
uninflected strijdlustig
inflected strijdlustige
comparative strijdlustiger
positive comparative superlative
predicative/adverbial strijdlustig strijdlustiger het strijdlustigst
het strijdlustigste
indefinite m./f. sing. strijdlustige strijdlustigere strijdlustigste
n. sing. strijdlustig strijdlustiger strijdlustigste
plural strijdlustige strijdlustigere strijdlustigste
definite strijdlustige strijdlustigere strijdlustigste
partitive strijdlustigs strijdlustigers