stłuc

Polish

Etymology

From s- +‎ tłuc.

Pronunciation

• IPA^(key): /stwut͡s/

• Audio

  (file)

• Rhymes: -ut͡s
• Syllabification: stłuc

Verb

stłuc pf

1. (transitive) to smash, to break
2. (transitive) to bump, to bash, to injure (a part of the body)
3. (transitive, colloquial) to beat, to knock around
4. (reflexive with się) to break, to shatter
5. (reflexive with się, colloquial) to beat one another, to knock one another around

Conjugation

Conjugation of stłuc pf
	person	singular			plural
		masculine	feminine	neuter	virile	nonvirile
infinitive		stłuc
future tense	1st	stłukę			stłuczemy
	2nd	stłuczesz			stłuczecie
	3rd	stłucze			stłuką
	impersonal	stłucze się
past tense	1st	stłukłem, -(e)m stłukł	stłukłam, -(e)m stłukła	stłukłom, -(e)m stłukło	stłukliśmy, -(e)śmy stłukli	stłukłyśmy, -(e)śmy stłukły
	2nd	stłukłeś, -(e)ś stłukł	stłukłaś, -(e)ś stłukła	stłukłoś, -(e)ś stłukło	stłukliście, -(e)ście stłukli	stłukłyście, -(e)ście stłukły
	3rd	stłukł	stłukła	stłukło	stłukli	stłukły
	impersonal	stłuczono
conditional	1st	stłukłbym, bym stłukł	stłukłabym, bym stłukła	stłukłobym, bym stłukło	stłuklibyśmy, byśmy stłukli	stłukłybyśmy, byśmy stłukły
	2nd	stłukłbyś, byś stłukł	stłukłabyś, byś stłukła	stłukłobyś, byś stłukło	stłuklibyście, byście stłukli	stłukłybyście, byście stłukły
	3rd	stłukłby, by stłukł	stłukłaby, by stłukła	stłukłoby, by stłukło	stłukliby, by stłukli	stłukłyby, by stłukły
	impersonal	stłuczono by
imperative	1st	niech stłukę			stłuczmy
	2nd	stłucz			stłuczcie
	3rd	niech stłucze			niech stłuką
passive adjectival participle		stłuczony	stłuczona	stłuczone	stłuczeni	stłuczone
anterior adverbial participle		stłukłszy
verbal noun		stłuczenie

Further reading

• stłuc in Wielki słownik języka polskiego, Instytut Języka Polskiego PAN
• stłuc in Polish dictionaries at PWN