syknąć

Polish

Etymology

From sykać +‎ -nąć.

Pronunciation

• IPA^(key): /ˈsɨk.nɔɲt͡ɕ/

• Audio

  (file)

• Rhymes: -ɨknɔɲt͡ɕ
• Syllabification: syk‧nąć

Verb

syknąć pf (imperfective sykać or syczeć)

1. (intransitive) to hiss (to make a hissing sound)
2. (intransitive) to hiss (to condemn or express contempt by hissing)

Conjugation

Conjugation of syknąć pf
	person	singular			plural
		masculine	feminine	neuter	virile	nonvirile
infinitive		syknąć
future tense	1st	syknę			sykniemy
	2nd	sykniesz			sykniecie
	3rd	syknie			sykną
	impersonal	syknie się
past tense	1st	syknąłem, -(e)m syknął	syknęłam, -(e)m syknęła	syknęłom, -(e)m syknęło	syknęliśmy, -(e)śmy syknęli	syknęłyśmy, -(e)śmy syknęły
	2nd	syknąłeś, -(e)ś syknął	syknęłaś, -(e)ś syknęła	syknęłoś, -(e)ś syknęło	syknęliście, -(e)ście syknęli	syknęłyście, -(e)ście syknęły
	3rd	syknął	syknęła	syknęło	syknęli	syknęły
	impersonal	syknięto
conditional	1st	syknąłbym, bym syknął	syknęłabym, bym syknęła	syknęłobym, bym syknęło	syknęlibyśmy, byśmy syknęli	syknęłybyśmy, byśmy syknęły
	2nd	syknąłbyś, byś syknął	syknęłabyś, byś syknęła	syknęłobyś, byś syknęło	syknęlibyście, byście syknęli	syknęłybyście, byście syknęły
	3rd	syknąłby, by syknął	syknęłaby, by syknęła	syknęłoby, by syknęło	syknęliby, by syknęli	syknęłyby, by syknęły
	impersonal	syknięto by
imperative	1st	niech syknę			syknijmy
	2nd	syknij			syknijcie
	3rd	niech syknie			niech sykną
anterior adverbial participle		syknąwszy
verbal noun		syknięcie

Related terms

adjective

• sykliwy

 

nouns

• syczek
• syk

 

Further reading

• syknąć in Wielki słownik języka polskiego, Instytut Języka Polskiego PAN
• syknąć in Polish dictionaries at PWN