szentjánosbogár

From Wiktionary, the free dictionary
Jump to navigation Jump to search

Hungarian[edit]

Hungarian Wikipedia has an article on:
Wikipedia hu

Etymology[edit]

(Keresztelő) Szent János (John the Baptist) +‎ bogár (beetle)[1]

Pronunciation[edit]

  • IPA(key): [ˈsɛɲcaːnoʒboɡaːr]
  • Hyphenation: szent‧já‧nos‧bo‧gár

Noun[edit]

szentjánosbogár (plural szentjánosbogarak)

  1. firefly, glowworm

Declension[edit]

Inflection (stem in -a-, back harmony)
singular plural
nominative szentjánosbogár szentjánosbogarak
accusative szentjánosbogarat szentjánosbogarakat
dative szentjánosbogárnak szentjánosbogaraknak
instrumental szentjánosbogárral szentjánosbogarakkal
causal-final szentjánosbogárért szentjánosbogarakért
translative szentjánosbogárrá szentjánosbogarakká
terminative szentjánosbogárig szentjánosbogarakig
essive-formal szentjánosbogárként szentjánosbogarakként
essive-modal
inessive szentjánosbogárban szentjánosbogarakban
superessive szentjánosbogáron szentjánosbogarakon
adessive szentjánosbogárnál szentjánosbogaraknál
illative szentjánosbogárba szentjánosbogarakba
sublative szentjánosbogárra szentjánosbogarakra
allative szentjánosbogárhoz szentjánosbogarakhoz
elative szentjánosbogárból szentjánosbogarakból
delative szentjánosbogárról szentjánosbogarakról
ablative szentjánosbogártól szentjánosbogaraktól
non-attributive
possessive - singular
szentjánosbogáré szentjánosbogaraké
non-attributive
possessive - plural
szentjánosbogáréi szentjánosbogarakéi
Possessive forms of szentjánosbogár
possessor single possession multiple possessions
1st person sing. szentjánosbogaram szentjánosbogaraim
2nd person sing. szentjánosbogarad szentjánosbogaraid
3rd person sing. szentjánosbogara szentjánosbogarai
1st person plural szentjánosbogarunk szentjánosbogaraink
2nd person plural szentjánosbogaratok szentjánosbogaraitok
3rd person plural szentjánosbogaruk szentjánosbogaraik

References[edit]

  1. ^ szentjánosbogár in Zaicz, Gábor (ed.). Etimológiai szótár: Magyar szavak és toldalékok eredete (‘Dictionary of Etymology: The origin of Hungarian words and affixes’). Budapest: Tinta Könyvkiadó, 2006, →ISBN.  (See also its 2nd edition.)

Further reading[edit]